Abstract:
ปัจจุบันโรคมาลาเรียยังคงเป็นปัญหาหลักทางสาธารณสุขในหลายประเทศทั่วโลก แม้จะมีรายงานจำนวนของผู้ป่วยมาลาเรียลดลงอย่างต่อเนื่อง อย่างไรก็ตามในปี 2018 ยังคงมีการรายงาน ผู้ป่วยมาลาเรียสูงถึง 228 ล้านราย และประมาณการว่ามีผู้เสียชีวิตจากโรคดังกล่าว 405,000 ราย โรคมาลาเรียเกิดจากโปรโตซัวในสกุล Plasmodium sp. โดยปรสิตที่ก่อให้เกิดโรคมาลาเรียได้รุนแรงที่สุด คือ Plasmodium falciparum และเมื่อไม่นานมานี้พบว่ามีอัตราการดื้อยา Dihydroartemisinin-piperaquine ที่เป็นยาที่ใช้ในการรักษาโรคมาลาเรียสูงจากงานวิจัยที่ตีพิมพ์ในปี 2020 ได้ศึกษาเครื่องหมายทางพันธุกรรม ที่มีความเกี่ยวข้องกับการดื้อยา piperaquine และว่ายีนเอกโซนิวคลีเอสมีส่วนเกี่ยวข้องกับการดื้อยา piperaquine ดังนั้นโครงการนี้มีวัตถุประสงค์ที่จะเพิ่มปริมาณเอกโซนิวคลีเอสของ P.falciparum และสร้างรีคอมบีแนนท์พลาสมิด วิธีการทดลองเริ่มจากเพิ่มจำนวนยีนเอกโซนิวคลีเอส Exon 1 และ Exon 2 ของ P.falciparum ด้วยวิธีการ PCR โดยใช้ genomic DNA เป็นต้นแบบและเชื่อมต่อ Exon ทั้ง 2 ส่วนด้วยวิธี overlapping PCR เพื่อนำไปสร้างรีคอมบีแนนท์พลาสมิด หลังจากนั้น transformation เข้าสู่ DH5 Alpha competent E. coli เพื่อเพิ่มจำนวนรีคอมบีแนนท์พลาสมิด ผลการทดลองแสดงให้เห็นว่า Exon แต่ละส่วนความยาว 949 และ 1,193 คู่เบสตามลำดับ สามารถเชื่อมกันด้วยวิธี overlapping PCR ได้ผลิตภัณฑ์พีซีอาร์ขนาด 2,142 คู่เบส อย่างไรก็ตามยังไม่ประสบความสำเร็จในการ transformation ยีนเอกโซนิวคลีเอสเข้าสู่ DH5 Alpha competent E. coli
