Abstract:
ในปัจจุบันยังไม่มีหลักฐานทางวิทยาศาสตร์ที่ชี้ชัดเจนถึง อันตรายของสินค้าตัดแต่งพันธุกรรม (GMO) ต่อสุขภาพมนุษย์ อย่างไรก็ตามหลายประเทศมีมาตรการให้ติดฉลากสินค้าดังกล่าว โดยอ้างเหตุผลว่าเพื่อเป็นการสนับสนุนสิทธิของผู้บริโภคในการรับรู้ข้อมูล (Right to know) ในระดับระหว่างประเทศนั้นยังไม่มีข้อพิพาทที่จะต้องพิจารณาเกี่ยวกับการติดฉลาก GMO ในกระบวนการระงับข้อพิพาทของ WTO ดังนั้นวิทยานิพนธ์ฉบับนี้จึงมุ่งศึกษาว่า มาตรการให้ติดฉลากสินค้า GMO ของประเทศต่างๆ จะมีความสอดคล้องหรือขัดแย้งกับกฎเกณฑ์ระหว่างประเทศที่มีอยู่ในปัจจุบันอย่างไร และผลจะเป็นเช่นไรหากเกิดข้อพิพาทขึ้นใน WTO โดยในการศึกษาจะมุ่งพิจารณาถึงแนวโน้มการต่อสู้คดี ของประเทศที่ให้ติดฉลากและข้อโต้แย้งของประเทศที่ต่อต้านการติดฉลากด้วย จากการศึกษาพบว่า ถ้ามาตรการให้ติดฉลาก GMO ถูกพิจารณาภายใต้ความตกลง SPS มีแนวโน้มว่าอาจขัดต่อ SPS ได้เนื่องจากการขาดหลักฐานทางวิทยาศาสตร์ที่เพียงพอ การขาดการประเมินความเสี่ยงที่เจาะจง ถ้ามาตรการให้ติดฉลาก GMO ถูกพิจารณาภายใต้ความตกลง TBT มีแนวโน้มว่าจะสอดคล้องกับ TBT ทั้งนี้ถ้าเป็นการไม่เลือกปฎิบัติและไม่เป็นการกีดกันการค้า เกินกว่าที่จำเป็นตามหลักของ TBT อย่างไรก็ตามประเทศที่ให้ติดฉลากอาจไม่สามารถอ้างมาตรา 20 ของแกตต์มาสนับสนุนมาตรการให้ติดฉลาก จากการศึกษาพบว่าพิธีสารความปลอดภัยทางชีวภาพ เป็นหลักกฎหมายระหว่างประเทศที่สนับสนุนหลัก Precautionary Principle และมีแนวโน้มจะเป็นหลักการที่สนับสนุนการให้ติดฉลาก GMO ด้วย และถ้า WTO ใช้หลักการของพิธีสารดังกล่าวมาประกอบการพิจารณาข้อพิพาทแล้ว มีแนวโน้มว่ามาตรการติดฉลากจะทำได้โดยชอบในกรอบของ WTO
