Abstract:
ศึกษาและวิเคราะห์ว่า กลไกการใช้มาตรการปกป้องชั่วคราวในมาตรา 6 ของความตกลงว่าด้วยสิ่งทอและเครื่องนุ่งห่มภายใต้ WTO ยังคงไม่รัดกุมเพียงพอหรือไม่ ซึ่งอาจทำให้บางประเทศสามารถใช้กลไกดังกล่าวไปในเชิงกีดกันทางการค้า เพื่อคุ้มครองอุตสาหกรรมสิ่งทอและเครื่องนุ่งห่มภายในประเทศผู้นำเข้าได้ จากการศึกษาพบว่า กลไกการใช้มาตรการปกป้องชั่วคราวยังคงไม่รัดกุมเพียงพอในหลายประการ เช่น การพิสูจน์ความเสียหายอย่างร้ายแรง หรือการคุกคามที่ก่อให้เกิดความเสียหายอย่างร้ายแรง ไม่มีการกำหนดระยะเวลาขั้นต่ำในการพิสูจน์ความเสียหายอย่างร้ายแรง และไม่มีกฏเกณฑ์สำหรับการวิเคราะห์ถึงแนวโน้มความเสียหายอย่างร้ายแรง ที่จะเกิดขึ้นในอนาคต ฯลฯ ทำให้ประเทศผู้นำเข้าบางประเทศสามารถใช้กลไกดังกล่าว ไปในเชิงกีดกันทางการค้าเพื่อคุ้มครอง อุตสาหกรรมสิ่งทอและเครื่องนุ่งห่มภายในประเทศตนได้