Abstract:
การหลอกลวงคนหางานเพื่อไปทำงานในต่างประเทศถือเป็นอาชญากรรมทางเศรษฐกิจประเภทหนึ่งที่ก่อให้เกิดปัญหาและส่งผลกระทบต่อความมั่นคงในทางเศรษฐกิจและสังคมของประเทศอย่างมาก ด้วยเหตุที่การกระทำความผิดดังกล่าวก่อให้เกิดรายได้แก่ผู้กระทำความผิดเป็นจำนวนมหาศาล จึงทำให้มีจำนวนผู้กระทำความผิดเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ จนกลายเป็นองค์กรอาชญากรรมทั้งในประเทศและระดับข้ามชาติแม้ปัจจุบันจะมีพระราชบัญญัติจัดหางานและคุ้มครองคนหางาน พ.ศ. 2528 แก้ไขเพิ่มเติม (ฉบับที่ 2) พ.ศ. 2537 ให้ความคุ้มครองแก่คนหางานอยู่แล้วก็ตาม แต่กฎหมายดังกล่าวก็ยังมีปัญหาและอุปสรรคในการบังคับใช้ จึงเป็นเหตุให้ผู้กระทำความผิดสามารถนำเอารายได้จำนวนมหาศาลจากการหลอกลวงดังกล่าวนั้นไปทำการฟอกเงินเพื่อนำกลับมาใช้เป็นทุนในการกระทำความผิดต่อไป จนก่อให้เกิดเป็นวงจรการประกอบอาชญากรรมที่ยากต่อการจับกุมและปราบปราม ด้วยเหตุนี้เองจึงจำเป็นต้องหามาตรการที่มีประสิทธิภาพในการป้องกันและปราบปรามการกระทำความผิดเกี่ยวกับการหลอกลวงคนหางานเพื่อไปทำงานในต่างประเทศมาใช้บังคับ ซึ่งได้แก่ พระราชบัญญัติป้องกันและปราบปรามการฟอกเงิน พ.ศ. 2542 เพื่อนำเอามาตรการทางกฎหมายของพระราชบัญญัติดังกล่าวมาใช้ในการแก้ไขปัญหาการหลอกลวงคนหางานเพื่อไปทำงานในต่างประเทศต่อไป