Abstract:
ในแต่ละปีมีการคาดประมาณว่า ประชากรในเขตกรุงเทพมหานครจำนวนสูงถึง 15,000 คน ติดเชื้อวัณโรคอันเป็นผลเนื่องมาจากมีจำนวนผู้ติดเชื้อเอชไอวีเพิ่มขึ้น และประชากรเหล่านี้ส่วนใหญ่อาศัยอยู่ในเขตชุมชนแออัด ดังนั้นจึงจำเป็นที่ต้องมีโครงการป้องกันและควบคุมการแพร่ระบาดของทั้งสองโรคนี้อย่างแข็งขัน การศึกษานี้ได้รวบรวมข้อมูลเกี่ยวกับการรับรู้เรื่องเอดส์และวัณโรคในเขตชุมชนแออัดของกรุงเทพมหานคร และมีการบันทึกรายที่สงสัยว่าจะติดเชื้อวัณโรค โดยการรายงานของเจ้าตัว ผู้ตอบจำนวน 398 ราย อายุระหว่าง 15-49 ถูกคัดเลือกเข้าโครงการจาก 12 ชุมชน โดยวิธีการสุ่มหลายขั้นตอนจาก 400 ครัวเรือน ในชุมชนดังกล่าวการเก็บข้อมูลใช้วิธีให้กลุ่มตัวอย่างตอบแบบสอบถามเอง ผลการศึกษาพบว่าความรู้เกี่ยวกับวัณโรคของกลุ่มตัวอย่างอยู่ในระดับต่ำ เกือบร้อยละ 40 ไม่เคยได้ยินเกี่ยวกับวัณโรค ร้อยละ 55 เคยได้ยินเกี่ยวกับวัณโรค และเชื่อว่าเป็นโรคที่น่ากลัว และไม่อาจรักษาให้หายได้ ผู้ตอบมากกว่าร้อยละ 70 ที่ไม่ทราบสาเหตุของการเกิดวัณโรค และน้อยกว่าครึ่งของผู้ตอบที่ไม่ทราบว่า เอชไอวีและวัณโรคมีความเกี่ยวโยงกัน ผู้ตอบร้อยละ 4.6 เคยเอ๊กซเรย์ปอด ร้อยละ 3.8 เคยตรวจเสมหะ และร้อยละ 4.6 ของผู้ตอบที่รายงานว่าเคยมีคนในครอบครัวติดเชื้อ โดยสรุปพบว่า กลุ่มตัวอย่างที่เข้าใจและมีความรู้ว่าเชื้อวัณโรคและเชื้อเอชไอวีมีความสัมพันธ์กันนั้นมีจำนวนน้อยมาก จึงจำเป็นที่ผู้เกี่ยวข้องต้องให้ความสนใจที่จะต้องมีการให้ความรู้ในเรื่องดังกล่าวนี้ให้มากขึ้นในชุมชนแออัด
