การวิเคราะห์ความสามารถในการส่งออกของอุตสาหกรรมเม็ดพลาสติกของไทย

Abstract

วิทยานิพนธ์ฉบับนี้มุ่งที่จะศึกษาวิเคราะห์ถึงโครงสร้างของอุตสาหกรรมเม็ดพลาสติกของไทย และความสามารถในการแข่งขันกับต่างประเทศ ตลอดจนปัจจัยที่มีผลต่อการเปลี่ยนแปลงการส่งออก รวมทั้งปัญหาและอุปสรรคที่มีผลต่ออุตสาหกรรม และให้ข้อเสนอแนะเพื่อพัฒนาอุตสาหกรรมต่อไปในอนาคต ซึ่งวิทยานิพนธ์ฉบับนี้ได้ศึกษาเม็ดพลาสติกที่สำคัญ 3 ชนิด คือ เม็ดพลาสติก LDPE, PC และ POM โดยในการศึกษาจะใช้ดัชนีความได้เปรียบ โดยเปรียบเทียบที่ปรากฏ (Revealed Comparative Advantage: RCA) ร่วมกับแบบจำลองส่วนแบ่งตลาดคงที่ (Constant Market Share Model: CMS) และแนวความคิดเกี่ยวกับความได้เปรียบทางการแข่งขันของประเทศ (Diamond Model) เพื่อบอกถึงถึงปัจจัยที่เอื้ออำนวยและที่เป็นอุปสรรคต่อการดำเนินการแข่งขันของอุตสาหกรรม จากการศึกษาพบว่า ประเทศไทยสามารถส่งออกเม็ดพลาสติก LDPE, PC และ POM ได้เพิ่มขึ้นทุกปี โดยมีความได้เปรียบ โดยเปรียบเทียบในทุกตลาดส่งออก และโดยส่วนใหญ่แล้วจะมีแนวโน้มเพิ่มขึ้นทุกปี โดยเม็ดพลาสติก LDPE มีค่าความได้เปรียบโดยเปรียบเทียบสูงในตลาดจีน และเม็ดพลาสติก PC มีความได้เปรียบ โดยเปรียบเทียบสูงมากในตลาดฮ่องกง จีน และอินเดีย ส่วนเม็ดพลาสติก POM นั้นมีความได้เปรียบโดยเปรียบเทียบสูงในตลาดสหรัฐอเมริกา และอิตาลี โดยสาเหตุสำคัญที่ทำให้ขยายตัวเพิ่มขึ้นในตลาดเหล่านี้ คือ สามารถในการแข่งขันของประเทศที่เพิ่มขึ้น และการขยายตัวของตลาดโลก ส่วนปัญหาและอุปสรรคที่พบในอุตสาหกรรมปิโตรเคมีและเม็ดพลาสติกของไทย คือ ในการผลิตเม็ดพลาสติกของประเทศยังคงมีการใช้แนฟธาเป็นหลักซึ่งมีราคาสูงกว่าก๊าซธรรมชาติ ปัญหาเทคโนโลยีในการผลิต และปัญหาด้านแรงงานฝีมือที่ยังมีไม่เพียงพอ แต่โดยรวมแล้วอุตสาหกรรมเม็ดพลาสติกของไทย จัดอยู่ในเกณฑ์ดีทั้งปัจจัยภายในที่ได้รักการสนับสนุนจากรัฐบาล และปัจจัยภายนอกที่ตลาดต่างประเทศมีการขยายตัวอย่างต่อเนื่อง