วิวัฒนาการของ "ร่าย" ในวรรณคดีไทย

Abstract

คำประพันธ์ประเภทร่ายน่าจะเกิดจากการกำหนดจำนวนคำในแต่ละวรรคก่อนแล้วจึงกำหนดสัมผัส เครื่องหมายวรรณยุกต์ และข้อบังคับในการลงท้ายร่ายแต่ละชนิดอันเป็นการจำแนกชนิดของร่ายต่างๆในภายหลัง จนกระทั่งปรากฎเป็นร่ายดั้น ร่ายสุภาพ และร่ายยาวในวรรณคดีไทยตั้งแต่สมัยกรุงศรีอยุธยาตอนต้น สืบต่อมาจนกระทั่งถึงสมัยกรุงรัตนโกสินทร์