Abstract:
การศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อระดับการปรึกษาพูดคุยระหว่างมารดากับบุตรในครอบครัวไทยโดยระดับการปรึกษาพูดคุยระหว่างมารดากับบุตรนี้ วัดจากการที่มารดาให้คำปรึกษาพูดคุยกับบุตรใน 4 ประเด็นหลัก คือ เรื่องการเรียน การคบเพื่อน การใช้จ่ายเงิน และสุขภาพ ผลการศึกษาพบว่าปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการปรึกษาพูดคุยระหว่างมารดากับบุตรได้แก่ อาชีพของมารดา ระดับการศึกษาของมารดา การทำกิจกรรมในวันหยุดร่วมกัน ความสัมพันธ์ โดยทั่วไประหว่างมารดากับบุตร และความสัมพันธ์ระหว่างตัวมารดากับมารดาของตนเอง โดยความสัมพันธ์ระหว่างตัวแปรอิสระและตัวแปรตามดังกล่าวเป็นไปตามสมมติฐาน อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 เมื่อนำตัวแปรด้านอายุของมารดามาใช้เป็นตัวแปรควบคุมและวิเคราะห์ร่วมกับคุณลักษณะทางประชากร เศรษฐกิจและสังคม และปัจจัยอื่นๆ กับการปรึกษาพูดคุยระหว่างมารดากับบุตร ปรากฏว่า ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการปรึกษาพูดคุยระหว่างมารดากับบุตรที่ยังคงมีความสัมพันธ์กันโดยเป็นไปตามสมมติฐานอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 ได้แก่ อาชีพของมารดา ระดับการศึกษาของมารดา และความสัมพันธ์โดยทั่วไประหว่างมารดากับบุตร