การประกอบธุรกิจข้อมูลเครดิต : รูปแบบกฎหมายที่เหมาะสมสำหรับประเทศไทย

Abstract

ข้อมูลเครดิตเป็นข้อมูลที่มีความสำคัญต่อระบบการใช้เครดิตแทนเงินสด ในระบบเศรษฐกิจเป็นอย่างมาก และหากข้อมูลเครดิตไม่มีความถูกต้อง ไม่มีความทันสมัย อาจส่งผลกระทบต่อการพิจารณาการให้เครดิตแก่ผู้ขอรับเครดิต และวินัยการใช้เครดิต ซึ่งหากมีการให้เครดิตหรือการใช้เครดิตที่ไม่เหมาะสม จะทำให้เกิดผลกระทบต่อภาพรวมในระบบเศรษฐกิจได้ ดังนั้นเพื่อให้เกิดข้อมูลเครดิตที่มีความถูกต้องทันสมัย และต้องให้ความคุ้มครองในความเป็นส่วนตัวของเจ้าของข้อมูลไปพร้อมกันด้วย จึงทำให้เกิดแนวความคิดในการจัดให้มีหน่วยงาน ที่มีบทบาทในการดำเนินการจัดการบริหาร และเก็บรวบรวมข้อมูลเครดิตขึ้นมาในประเทศไทย ดังนั้นจึงได้ดำเนินการตราพระราชบัญญัติการประกอบธุรกิจข้อมูลเครดิต พ.ศ. 2545 ขึ้นมาเพื่อเป็นการรองรับหน่วยงานดังกล่าวให้มีอำนาจและหน้าที่ ในการนำเอาข้อมูลเครดิตซึ่งเป็นข้อมูลของบุคคลต่างๆ ที่เข้ามาเกี่ยวข้องในระบบเครดิตมาบริหารจัดการ เพื่อก่อให้เกิดผลดีต่อระบบเศรษฐกิจในภาพรวม อาทิเช่น การลดปัญหาหนี้เสีย เป็นต้น จากการศึกษาพบว่ามีปัญหาในการบังคับใช้ พระราชบัญญัติการประกอบธุรกิจข้อมูลเครดิต พ.ศ. 2545 ทั้งในปัญหาทางกฎหมาย อาทิ ปัญหาความรับผิดของผู้บริหารสถาบันการเงิน ซึ่งอยู่ในฐานะสมาชิกของบริษัทข้อมูลเครดิต ผู้บริหารบริษัทข้อมูลเครดิตและผู้บริหารนิติบุคคลผู้ใช้ข้อมูล ปัญหาขอบเขตการให้ความยินยอมให้เปิดเผยข้อมูลเครดิต ปัญหากรรมสิทธิ์ในข้อมูลเครดิต ปัญหาความเคร่งครัดในหลักการให้ความคุ้มครองแก่เจ้าของข้อมูล นอกจากนั้นยังมีปัญหาในเชิงการบริหารจัดการของบริษัทข้อมูลเครดิต เช่น ปัญหาที่เกิดจากความเคร่งครัดในการควบคุมภายใต้พระราชบัญญัตินี้ ปัญหาในด้านภาระค่าใช้จ่ายของธุรกิจข้อมูลเครดิต อันเกิดมาจากบทบัญญัติที่มีความรัดกุมเกิดความจำเป็น ทั้งนี้ผู้เขียนได้สรุปผลการศึกษาและวิจัยเกี่ยวกับปัญหาต่างๆ ข้างต้นที่เกิดขึ้นกับดำเนินการประกอบธุรกิจข้อมูลเครดิต ภายใต้พระราชบัญญัติการประกอบธุรกิจข้อมูลเครดิต พ.ศ. 2545 โดยได้วิเคราะห์พระราชบัญญัติฉบับดังกล่าว พร้อมทั้งเสนอแนะแนวทางที่ควรจะเป็นในการแก้ไขปัญหาดังกล่าวด้วย