Abstract:
วิทยานิพนธ์ฉบับนี้มีจุดมุ่งหมาย 1) เพื่อศึกษาปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการเข้าสู่การค้ายาเสพติดของสตรี 2) เพื่อศึกษากระบวนการกลายเป็นผู้ค้ายาเสพติดของสตรี 3) เพื่อศึกษาการปรับตัว แบบแผนพฤติการค้ายาเสพติดของสตรี และ 4)เพื่อศึกษาถึงทัศนคติของผู้ต้องขังสตรีต่อปัญหายาเสพติดของสังคมไทยในอนาคต โดยมีกลุ่มตัวอย่างจำนวน 20 คน จากทัณฑสถานหญิงกลาง ซึ่งในการศึกษาครั้งนี้ใช้วิธีการศึกษาทางมานุษยวิทยาในการเก็บข้อมูลด้วยวิธีการสังเกตแบบมีส่วนร่วม ตลอดจนการสัมภาษณ์แบบเจาะลึก สำหรับการศึกษาครั้งนี้มีสมมติฐานในการศึกษาทั้งหมด 7 ข้อคือ 1. ความเป็นผู้มีอายุน้อยทำให้ผู้ต้องขังสตรีค้ายาเสพติด 2. ความเป็นผู้มีการศึกษาน้อยทำให้ผู้ต้องขังสตรีค้ายาเสพติด 3. การเป็นผู้มีรายได้ต่ำทำให้ผู้ต้องขังสตรีค้ายาเสพติด 4. การอยู่ในครอบครัวที่มีปัญหาทำให้ผู้ต้องขังสตรีค้ายาเสพติด 5. การมีเพื่อนติดยาเสพติดทำให้ผู้ต้องขังสตรีค้ายาเสพติด 6. ความเป็นโสดทำให้ผู้ต้องขังสตรีค้ายาเสพติด 7. การติดยาเสพติดทำให้ผู้ต้องขังสตรีค้ายาเสพติด ผลวิจัยพบว่ายอมรับสมมติฐาน 2 ข้อคือข้อ2.และข้อ5. สำหรับการแก้ไขปัญหาของกลุ่มผู้ต้องขังสตรีไม่ให้ค้ายาเสพติดอีกก็คือ "การให้โอกาส" ในการกลับตัวกลับใจให้เป็นคนดีของสังคม และประกอบอาชีพสุจริตอีกครั้ง โดยที่ไม่ตัดกลุ่มคนเหล่านี้ออกเป็นส่วนเกินของสังคมหรือตราหน้าพวกเขาเป็นคนผิดตลอดไป ซึ่งอาจจะทำให้กลุ่มคนเหล่านี้ไม่มีหนทางในการเป็นคนดีจึงต้องกลับเข้ามาสู่วังวนของยาเสพติดอีกก็ได้