Abstract:
ผู้บริหารบริษัทมหาชนจำกัดประกอบด้วย กรรมการบริษัท และบุคคลผู้รับผิดชอบการดำเนินงานของบริษัท ซึ่งเป็นบุคคลที่มีความสำคัญยิ่งต่อการดำเนินงานของบริษัทมหาชน บริษัทมหาชนที่มีผู้บริหารที่ปฏิบัติหน้าที่ด้วยความซื่อสัตย์สุจริตและด้วยความระมัดระวัง ย่อมจะเป็นผลดีกับบริษัท การควบคุมผู้บริหารบริษัทมหาชนให้ปฏิบัติหน้าที่ด้วยความซื่อสัตย์สุจริตและด้วยความระมัดระวังสามารถทำได้โดยการกำหนดความรับผิดให้กับผู้บริหารบริษัทมหาชน โดยการกำหนดความรับผิดของผู้บริหารบริษัทมหาชนต้องพิจารณาอย่างเหมาะสม กล่าวคือไม่ผ่อนปรนจนเกินไปจนทำให้เกิดช่องว่างที่ทำให้เกิดการทุจริตและต้องไม่เคร่งครัดจนเป็นอุปสรรคในการทำงาน งานวิจัยนี้มุ่งพิจารณาถึงความรับผิดของผู้บริหารบริษัทมหาชนในทุกด้าน ได้แก่ ความรับผิดทางแพ่ง ความรับผิดทางอาญา และความรับผิดทางวินัยทางธุรกิจ ในประเด็นความรับผิดทางแพ่ง จากการศึกษาพบว่า พระราชบัญญัติบริษัทมหาชนจำกัดได้เน้นการกำหนดความรับผิดให้กรรมการบริษัท โดยไม่กำหนดความรับผิดให้กับบุคคลผู้รับผิดชอบการดำเนินงานของบริษัทที่ไม่มีฐานะเป็นกรรมการ ดังนั้นจึงสมควรที่จะกำหนดความรับผิดให้กับบุคคลซึ่งรับผิดชอบการดำเนินงานของบริษัทเพิ่มมากขึ้น นอกจากนี้ยังมีบางประเด็นที่สมควรเพิ่มความรับผิดทางแพ่งให้กับผู้บริหารบริษัทเพื่อป้องกันมิให้เกิดช่องทางทุจริตได้ ในประเด็นความรับผิดทางอาญา จากการศึกษาพบว่า ผู้บริหารบริษัทมหาชนจำกัดอยู่ภายใต้บังคับของกฎหมายที่กำหนดโทษทางอาญาหลายฉบับ ทำให้เกิดปัญหาในเรื่องการตีความและการปรับบทกฎหมายหลายประเด็น ในประเด็นความรับผิดทางวินัยทางธุรกิจ จากการศึกษาพบว่า วินัยทางธุรกิจไม่ใช่กฎหมาย แต่เป็นความรับผิดรูปแบบหนึ่งที่นำมาใช้ควบคุมความประพฤติผู้บริหารบริษัทได้เป็นอย่างดี การฝ่าฝืนก็จะได้รับสภาพบังคับทางสังคมและสภาพบังคับทางบริหาร การกำหนดความรับผิดให้กับผู้บริหารบริษัทมหาชนอย่างเหมาะสมย่อมจะส่งผลให้บริษัทมหาชนเป็นบริษัทในความควบคุมกำกับที่ถูกต้อง (Good Corporate Governance) ทำให้นักลงทุนเกิดความมั่นใจ และส่งผลดีต่อระบบเศรษฐกิจของประเทศในภาพรวม
