พฤติกรรมความต้องการถือเงินโดยมีการคาดการณ์อย่างสมเหตุสมผล

Abstract

ศึกษาพฤติกรรมการคาดการณ์ที่มีต่อการถือเงิน ของหน่วยเศรษฐกิจในประเทศไทย และผลกระทบอันเนื่องมาจากวิกฤตการณ์ที่คาดไม่ถึง ที่มีต่อการปรับเปลี่ยนความต้องการถือเงิน เพื่อเป็นประโยชน์ต่อการดำเนินนโยบายทางการเงิน ที่ควบคุมปริมาณเงินให้อยู่ในอัตราที่เหมาะสม กับภาวะการเติบโตทางเศรษฐกิจ โดยศึกษาในปริมาณเงินทั้งความหมายแคบและกว้าง ด้วยวิธี Nonlinear Least Square (NLS) พร้อมทั้งมีการทดสอบความมีเสถียรภาพของพฤติกรรมการถือเงิน ในช่วงเวลาก่อนและหลังการเปิดเสรีทางการเงิน จากการศึกษาในปริมาณเงินความหมายแคบ (M1) พบว่า ระดับราคาที่คาดการณ์ได้ และระดับรายได้ที่คาดการณ์ได้เท่านั้น ที่มีอิทธิพลต่อการถือเงินด้วยหตุผลของการรักษาอำนาจซื้อ โดยที่หน่วยเศรษฐกิจให้ความสำคัญกับราคาที่สามารถคาดการณ์ได้มากกว่า รายได้ที่คาดการณ์ได้ ส่วนในปริมาณเงินความหมายกว้าง (M2) มีเพียงระดับราคาที่ไม่ได้คาดการณ์ที่เป็นปัจจัย ให้การถือเงินเปลี่ยนแปลงไป เมื่อเปรียบเทียบความต้องการถือเงินในทั้ง 2 ความหมาย อัตราเร็วของการปรับตัวของปริมาณเงินในอดีตไปสู่ระดับดุลยภาพของ M1 ช้ากว่าอัตราเร็วของ M2 ในขณะที่มีอัตราคิดลดของ M1 สูงกว่า M2 ซึ่งแสดงถึงหน่วยเศรษฐกิจมีความอ่อนไหวต่อการถือเงิน เพื่อเก็งกำไรมากกว่าถือเงินเพื่อการจับจ่ายใช้สอย สำหรับการทดสอบความมีเสถียรภาพของช่วงเวลาก่อน และหลังการเปิดเสรีทางการเงินสรุปว่า ปริมาณเงินในความหมายแคบ ไม่มีการเปลี่ยนแปลงของพฤติกรรมถือเงินของหน่วยเศรษฐกิจ ตลอดช่วงระยะเวลาก่อนและหลังการใช้มาตรการเปิดเสรีทางการเงิน แต่ในปริมาณเงิน M2 มีอัตราผลตอบแทนของหลักทรัพย์เป็นปัจจัยที่ทำให้ระบบขาดเสถียรภาพ โดยมีสาเหตุมาจากการเคลื่อนย้ายเงินทุนมากขึ้น ของนักลงทุนจากต่างประเทศ ในช่วงหลังการผ่อนคลายทางการเงิน จากปัจจัยต่างๆ เหล่านี้ที่มีอิทธิพลต่อการถือเงินนั้น มีส่วนสำคัญให้ผู้กำหนดนโยบายเศรษฐกิจของประเทศต้องลดการแทรกแซง และการใช้นโยบายของรัฐที่มีผลกระทบต่อ ระดับราคา อัตราดอกเบี้ย และอัตราผลตอบแทนของหลักทรัพย์ในตลาดทุน เนื่องจากว่าประสิทธิภาพของนโยบายการเงินนั้น ขึ้นอยู่กับพฤติกรรมความต้องการถือเงินของหน่วยเศรษฐกิจ