การโคลนยีนบีตา-ไซโลสิเดสจาก Streptomyces sp. CH7

Abstract

ได้ทำการโคลนยีนบีตา-ไซโลสิเดสจาก Streptomyces sp. CH7 โดยมี Escherichia coli DH5alpha เป็นเซลล์เจ้าบ้าน และ pUC18 เป็นพลาสมิดพาหะ พบสองโคลน คือ N1 และ N2 ที่แสดงออกได้ใน E.coli โดยทั้งคู่ให้แอคติวิตีของบีตา-ไซโลสิเดสสูงกว่า E.coli DH5alpha/pUC18 ประมาณ 30 เท่า และยังพบว่ารีคอมบิแนนท์พลาสมิดจากทั้งสองโคลน ซึ่งให้ชื่อว่า pCH7-1 และ pCH7-2 มีขนาดเท่ากันคือ 6.3 กิโลเบส จากรูปแบบการตัดด้วย SmaI พบว่าทั้งสองพลาสมิดมีดีเอ็นเอสสอดแทรกชนิดเดียวกันที่มีขนาด 3.6 กิโลเบส จากการวิเคราะห์แผนที่เรสทริกชันของดีเอ็นเอสอดแทรก พบว่ามีบริเวณจดจำของ SmaI สี่ตำแหน่ง โดยเมื่อตัดด้วย SmaI จะได้ชิ้นส่วนดีเอ็นเอขนาด 1.8 กิโลเบส หนึ่งชิ้น 0.6 กิโลเบส หนึ่งชิ้น และ 0.4 กิโลเบส สามชิ้น เมื่อนำดีเอ็นเอสอดแทรกมาโคลนเข้า pUC19 พบว่า E.coli DH5alpha ที่ได้รับรีคอมบิแนนท์พลาสมิดนี้ซึ่งเรียกว่า pCH7-1(19) ยังสามารถแสดงแอคติวิตีของบีตา-ไซโลสิเดสได้แต่สูงกว่า E.coli DH5alpha/pUC19 ประมาณ 10 เท่า แสดงว่ายีนที่โคลนได้นี้มีโพรโมเตอร์ของตัวเอง แต่ประสิทธิภาพการแสดงออกของยีนภายใต้โพรโมเตอร์ของตัวเองใน E.coli ต่ำกว่าเมื่ออยู่ภายใต้ P lac บนพลาสมิดพาหะ