การศึกษาความเข้าใจของผู้บริหารและครูเกี่ยวกับการปฏิบัติที่เหมาะสม กับพัฒนาการของเด็กวัยอนุบาล

Abstract

ศึกษาความเข้าใจและการปฏิบัติของผู้บริหารและครู เกี่ยวกับการปฏิบัติที่เหมาะสมกับพัฒนาการของเด็กวัยอนุบาล ด้านการสร้างสภาพแวดล้อมที่เอื้อต่อการเรียนรู้ของเด็ก การสอนที่ส่งเสริมพัฒนาการและการเรียนรู้ การสร้างหลักสูตรที่เหมาะสม การประเมินพัฒนาการและการเรียนรู้ของเด็ก การสร้างความสัมพันธ์กับผู้ปกครองและนโยบายของสถานศึกษา กลุ่มตัวอย่าง คือ ผู้บริหาร 100 คน และครู 232 คน สังกัดสำนักงานคณะกรรมการประถมศึกษาแห่งชาติ สำนักงานคณะกรรมการศึกษาเอกชน ทบวงมหาวิทยาลัย และสภาสถาบันราชภัฏ ในจังหวัดเชียงใหม่ ขอนแก่น สงขลาและกรุงเทพมหานคร ประจำปีการศึกษา 2542 เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย คือ แบบวัดความเข้าใจ แบบสอบถามการปฏิบัติ แบบสัมภาษณ์และแบบสังเกต ผลการวิจัยพบว่า ความเข้าใจของผู้บริหารและครู เกี่ยวกับการปฏิบัติที่เหมาะสมกับระดับพัฒนาการของเด็กวัยอนุบาล อยู่ในระดับปานกลาง จากคะแนนในการทำแบบวัดความเข้าใจ ที่มีลักษณะเป็นสถานการณ์ในการตัดสินใจ โดยผู้บริหารส่วนใหญ่มีความเข้าใจมากที่สุด ในการสรรหาบุคลากรเพื่อรองรับจำนวนเด็กอนุบาลที่เพิ่มขึ้น และมีความเข้าใจน้อยที่สุดในการกำหนดนโยบาย สำหรับการใช้ภาษาและการสื่อสารภายในโรงเรียน สำหรับครูส่วนใหญ่มีความเข้าใจมากที่สุด ในการรายงานผลการประเมินเด็ก และมีความเข้าใจน้อยที่สุดในการจัดประสบการณ์ หรือสื่อที่ซับซ้อนมากขึ้นเมื่อเด็กทำได้แล้ว และเปิดโอกาสให้มีการทบทวนหรือทำซ้ำ การปฏิบัติของผู้บริหารและครูตามระดับความเข้าใจ เกี่ยวกับการปฏิบัติที่เหมาะสมกับพัฒนาการของเด็กวัยอนุบาลตามที่ศึกษา 6 ด้าน พบว่า กลุ่มของผู้บริหารและครูที่มีความเข้าใจระดับมาก มีการปฏิบัติที่เห็นเด่นชัดในแต่ละด้าน คือ การจัดสิ่งแวดล้อมทางกายภาพและทางสังคม การมีส่วนร่วมกับเด็กในการทำกิจกรรมการเรียนรู้เป็นกลุ่มใหญ่ กลุ่มย่อยและรายบุคคล การบูรณาการหลักสูตร การใช้แฟ้มสะสมงาน การให้ผู้ปกครองมีส่วนร่วมกับทางโรงเรียน และการส่งเสริมให้ครูพัฒนาอย่างต่อเนื่องทางการศึกษาปฐมวัย กลุ่มของผู้บริหารและครูที่มีความเข้าใจระดับปานกลาง มีการปฏิบัติที่เห็นเด่นชัดในแต่ละด้าน คือ การจัดสิ่งแวดล้อมทางกายภาพ การมีส่วนร่วมกับเด็กในการทำกิจกรรมการเรียนรู้เป็นกลุ่มใหญ่และรายบุคคล การใช้แผนการสอนของหน่วยงานที่จัดทำขึ้น การใช้แบบประเมินความพร้อม การเชิญผู้ปกครองให้เข้าร่วมกิจกรรมต่างๆ ที่โรงเรียนจัดให้ และการสนับสนุนให้ครูเข้ารับการอบรมเกี่ยวกับการศึกษาปฐมวัย กลุ่มของผู้บริหารและครูที่มีความเข้าใจระดับน้อย มีการปฏิบัติที่เห็นเด่นชัดในแต่ละด้าน คือ ไม่มีการจัดสิ่งแวดล้อมทางกายภาพและทางสังคม การมีส่วนร่วมกับเด็กในการทำกิจกรรมการเรียนรู้เป็นกลุ่มใหญ่ การแบ่งหลักสูตรเป็นรายวิชา การแจ้งข่าวสารและพูดคุยกับผู้ปกครอง และไม่ได้รับครูที่จบทางการศึกษาปฐมวัย หรือผ่านการอบรม