ผลของการให้สุขภาพจิตศึกษาแบบรายบุคคลต่อความวิตกกังวลในผู้ป่วยผ่าตัดมะเร็งกล่องเสียง ช่องคอส่วนล่างและช่องปากที่สถาบันมะเร็งแห่งชาติ

Abstract

ศึกษาผลของการให้สุขภาพจิตศึกษาแบบรายบุคคลต่อความวิตกกังวลในผู้ป่วยผ่าตัด กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการศึกษาครั้งนี้คือ ผู้ป่วยที่ได้รับการผ่าตัดมะเร็งกล่องเสียงช่องคอส่วนล่างและช่องปากที่สถาบันมะเร็งแห่งชาติ กลุ่มควบคุมจำนวน 15 คน ได้รับการอธิบายเกี่ยวกับการรักษาจากแพทย์เจ้าของไข้ก่อนการผ่าตัดตามปกติ ส่วนกลุ่มทดลอง 15 คน ได้รับการให้สุขภาพจิตศึกษารายบุคคลก่อนการผ่าตัด การให้สุขภาพจิตศึกษามีทั้งหมด 3 ครั้ง ครั้งละ 1 ชั่วโมง เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยเป็นแบบสอบถามข้อมูลทั่วไป แบบวัดระดับความวิตกกังวลแบบเทรทและสเตท The State – Trait Anxiety Inventory (STAI) วิเคราะห์ข้อมูลทางสถิติโดยใช้โปรแกรมคอมพิวเตอร์สำเร็จรูป SPSS ผลการวิจัยพบว่า 1. หลังการผ่าตัดคะแนนความวิตกกังวลของกลุ่มทดลอง ลดลงกว่ากลุ่มควบคุมแต่ความแตกต่างนี้ไม่มีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 2. คะแนนความวิตกกังวลของกลุ่มทดลอง หลังได้รับสุขภาพจิตศึกษาลดลงกว่าก่อนได้รับ สุขภาพจิตศึกษาแต่ความแตกต่างนี้ไม่มีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 การวิจัยครั้งนี้พบว่า การให้สุขภาพจิตศึกษาแบบรายบุคคลไม่มีผลต่อความวิตกกังวลของผู้ป่วย ทั้งนี้เนื่องมาจากปัจจัยส่วนบุคคลหลายปัจจัย ควรมีการศึกษาวิจัยในด้านนี้ต่อไปในอนาคต