ผลของเมทิลเอทิลคีโตนและไซโคลเฮกซาโนนในน้ำยาประสานท่อที่มีต่อสมบัติด้านการยึดติดของข้อต่อพีวีซีแข็ง

Abstract

งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อพัฒนาน้ำยาประสานท่อพีวีซี ที่มีต้นทุนต่ำในขณะยังคงคุณสมบัติในการยึดติดที่ดี โดยศึกษาการทดแทนตัวทำละลายเตตระไฮโดรฟิวเรน ซึ่งจัดเป็นตัวทำละลายที่ใช้กันอย่างแพร่หลายด้วยตัวทำละลายเมทิลเอทิลคีโตนและไซโคลเฮกซาโนน โดยที่ตัวทำละลายทั้ง สองชนิด จะมีราคาถูกกว่าและมีอันตรายต่อผู้ใช้งานต่ำกว่า จากการศึกษาพบว่า ถึงแม้ว่าเมทิลเอทิลคีโตนจะมีความสามารถในการแพร่ซึมลึกเข้าสู่ผิวสัมผัสของวัสดุด้อยกว่าเมื่อเปรียบเทียบกับเตตระไฮโดรฟิวเรน แต่เมทิลเอทิลคีโตนสามารถถูกใช้เป็นตัวทำละลายแทนเตตระไฮโดรฟิวเรนได้มากถึง 90 เปอร์เซ็นต์โดยน้ำหนัก เนื่องจากตัวทำละลายทั้งสองต่างมีความสามารถในการทำละลายพีวีซีเรซินได้เช่นกันส่งผลต่อราคาต้นทุนที่ลดต่ำลง แต่ปริมาณของตัวทำละลายที่มีคุณสมบัติในการระเหยได้เร็วยังคงมีปริมาณไม่แตกต่างจากเดิม เนื่องจากตัวทำละลายทั้งสองต่างเป็นตัวทำละลายที่มีความดันไอสูง ดังนั้นการเติมตัวทำละลายไซโคลเฮกซาโนนผสมลงในน้ำยาประสานท่อ ในสัดส่วนมากกว่า 30 เปอร์เซ็นต์โดยน้ำหนัก พบว่าให้คุณสมบัติในการยึดติดของน้ำยาประสานท่อดีขึ้น ทั้งนี้เนื่องจากอัตราการระเหยของตัวทำละลายที่ต่ำลง ส่งผลให้เป็นการเพิ่มระยะเวลาในการยึดติด อย่างไรก็ตาม การมีปริมาณของไซโคลเฮกซาโนนอยู่มาก จะส่งผลในเชิงลบ เนื่องจากไซโคลเฮกซาโนนมีความสามารถในการแพร่ซึมเข้าสู่ผิวสัมผัสของท่อพีวีซีต่ำ ดังนั้นเมื่อพิจารณาทั้งในด้านต้นทุนในการผลิตและคุณสมบัติในการยึดติด พบว่าองค์ประกอบของน้ำยาประสานท่อที่เหมาะสม ประกอบด้วยพีวีซีเรซิน 15 เปอร์เซ็นต์โดยน้ำหนัก ตัวทำละลายเตตระไฮโดรฟิวเรน 4.9 เปอร์เซ็นต์โดยน้ำหนัก ตัวทำละลายเมทิลเอทิลคีโตน 44.1 เปอร์เซ็นต์โดยน้ำหนัก และตัวทำละลายไซโคลเฮกซาโนน 36 เปอร์เซ็นต์โดยน้ำหนัก