แนวทางการเพิ่มการใช้รถรับส่งนักเรียนในกรุงเทพมหานคร

Abstract

รถรับส่งนักเรียนเป็นรูปแบบหนึ่งของการใช้รถโดยสารร่วมกัน เพื่อช่วยลดปัญหาการจราจรติดขัดในช่วงเวลาเร่งด่วน และเพิ่มความปลอดภัยในการเดินทางให้แก่นักเรียน การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อวิเคราะห์หาปัจจัยที่มีผลต่อ การตัดสินใจเลือกใช้รถรับส่งนักเรียนของผู้ปกครองนักเรียนในเขตกรุงเทพมหานคร โดยได้ศึกษาโรงเรียนกลุ่มตัวอย่างในเขตจตุจักร จำนวน 5 โรงเรียน ซึ่งในการเก็บรวบรวมข้อมูลนี้ ใช้การสัมภาษณ์ฝ่ายบริการของโรงเรียน ที่มีหน้าที่ดูแลการให้บริการรถรับส่งนักเรียนอยู่ รวมทั้งแจกแบบสอบถามแก่ผู้ปกครองนักเรียน ซึ่งได้รับแบบสอบถามคืน จำนวน 419 ชุด จากจำนวนทั้งหมด 619 ชุด จากนั้นจึงนำไปวิเคราะห์ทางสถิติเบื้องต้น และสร้างแบบจำลองการเลือกรูปแบบการเดินทาง โดยจากผลการวิเคราะห์พบว่า ปัจจัยที่มีผลต่อการตัดสินใจเลือกรูปแบบการเดินทาง ได้แก่ ลักษณะทางกายภาพของผู้ปกครอง โดยปัจจัยที่มีผลให้ผู้ปกครองมีแนวโน้มจะเลือกใช้บริการรถรับส่งนักเรียน มากกว่ารูปแบบการเดินทางอื่น ได้แก่ อาชีพของผู้ปกครองที่ประกอบธุรกิจส่วนตัวและลูกจ้างเอกชน ผู้ปกครองที่มีรายได้เฉลี่ยต่อเดือนสูง และมีบุตรหลานมากกว่า 1 คน ศึกษาอยู่ในโรงเรียนเดียวกัน นอกจากนี้ ปัจจัยหลักที่มีผลให้ผู้ปกครองไม่เลือกใช้บริการรถรับส่งนักเรียนคือ ที่พักอาศัยอยู่ใกล้โรงเรียน และสภาพสังคมไทยที่นิยมเลี้ยงดูบุตรหลานอย่างใกล้ชิด ผลจากการวิเคราะห์แบบสอบถาม ได้เสนอเป็นแนวนโยบายต่อหน่วยงานภาครัฐและเอกชน เพื่อหาแนวทางที่เหมาะสมต่อทั้งผู้ให้บริการและผู้ใช้บริการ ในการเพิ่มการใช้รถรับส่งนักเรียน การศึกษาและเสนอแนะแนวนโยบายพบว่า ปัญหาที่สำคัญของการจัดบริการคือ ไม่มีงบประมาณเพียงพอในการดำเนินการให้มีประสิทธิภาพ ดังนั้นจึงควรเริ่มต้นจากการรณรงค์ให้ทุกฝ่ายตระหนักถึงประโยชน์ และความสำคัญของการบริการรถรับส่งนักเรียน เพื่อดำเนินการจัดสรรงบประมาณจากภาครัฐอย่างจริงจัง มาใช้ในการจัดบริการให้มีประสิทธิภาพมากขึ้น ซึ่งมีผลให้ผู้ปกครองตัดสินใจใช้บริการเพิ่มขึ้น