ผลของการพยาบาลเจ้าของไข้ในผู้ป่วยติดสารเสพติด ต่อความพึงพอใจของพยาบาลและความพึงพอใจของผู้ป่วย

Abstract

การวิจัยนี้เป็นการวิจัยเชิงทดลอง มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาความพึงพอใจของพยาบาล หลังใช้การพยาบาลเจ้าของไข้ 2) ศึกษาความพึงพอใจของผู้ป่วยติดสารเสพติด หลังได้รับการพยาบาลเจ้าของไข้ 3) เปรียบเทียบความพึงพอใจของพยาบาลวิชาชีพ ก่อนและหลังการพยาบาลเจ้าของไข้ และ 4) เปรียบเทียบความพึงพอใจของผู้ป่วยติดสารเสพติด ระหว่างกลุ่มที่ได้รับการพยาบาลตามปกติ กับกลุ่มที่ได้รับการพยาบาลเจ้าของไข้ กลุ่มตัวอย่างมี 2 กลุ่ม กลุ่มที่ 1 คือ ผู้ป่วยติดสารเสพติด ระยะฟื้นฟูสมรรถภาพ ศูนย์บำบัดรักษายาเสพติดสงขลา จำนวน 60 คน แบ่งเป็นกลุ่มควบคุม 30 คน และกลุ่มทดลอง 30 คน กลุ่มตัวอย่างผู้ป่วยได้รับการคัดเลือกโดยการจับคู่ ใช้เพศ อายุ และประสบการณ์ในการบำบัดรักษาเป็นตัวกำหนด กลุ่มตัวอย่างกลุ่มที่ 2 คือ พยาบาลวิชาชีพ แผนกฟื้นฟูสมรรถภาพ ศูนย์บำบัดรักษายาเสพติดสงขลา จำนวน 16 คน เครื่องมือที่ใช้ในการทดลองคือ คู่มือการพยาบาลเจ้าของไข้ในผู้ป่วยติดสารเสพติด ระยะฟื้นฟูสมรรถภาพ ซึ่งสร้างและพัฒนาโดยผู้วิจัย ผ่านการตรวจสอบความตรงตามเนื้อหาจากผู้ทรงคุณวุฒิ จำนวน 5 ท่าน ส่วนเครื่องมือที่ใช้ในการรวบรวมข้อมูลคือ แบบสอบถามความพึงพอใจของพยาบาล และแบบสอบถามความพึงพอใจของผู้ป่วย ซึ่งสร้างและพัฒนาโดยผู้วิจัย โดยการตรวจสอบความตรงตามเนื้อหา จากผู้ทรงคุณวุฒิ จำนวน 5 ท่าน ซึ่งแบบสอบถามทั้ง 2 ฉบับ ตรวจสอบความเที่ยง ได้ค่าสัมประสิทธิ์อัลฟาของครอนบาค เท่ากับ .81 และ .89 ตามลำดับ วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และสถิติทดสอบที ผลการวิจัยสรุปได้ดังนี้ 1. ความพึงพอใจของผู้ป่วยโดยรวมทุกด้าน ในกลุ่มที่ได้การพยาบาลเจ้าของไข้สูงกว่า กลุ่มที่ได้รับการพยาบาลตามปกติ อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 เมื่อพิจารณารายด้าน พบว่า ความพึงพอใจของผู้ป่วย ด้านการจัดการสิ่งแวดล้อมทางกายภาพ ในกลุ่มที่ได้การพยาบาลเจ้าของไข้สูงกว่า กลุ่มที่ได้รับการพยาบาลตามปกติ อย่างไม่มีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 2. ความพึงพอใจของพยาบาลโดยรวมทุกด้าน หลังให้การพยาบาลเจ้าของไข้สูงกว่าก่อนให้การพยาบาลแบบเจ้าของไข้ อย่างไม่มีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05