การสร้างแบบสอบคณิตศาสตร์ในชุดแบบสอบความถนัดทางวิศวกรรมศาสตร์

Abstract

การวิจัยนี้มีจุดมุ่งหมายเพื่อสร้างแบบสอบคณิตศาสตร์ในชุดแบบสอบความถนัดทางวิศวกรรมศาสตร์ มาใช้กับนักเรียนระดับมัธยมศึกษาปีที่ ๕ โปรแกรม ๑ ( โปรแกรมวิทยาศาสตร์ ) พร้อมทั้งหาปกติวิสัยเปอร์เซนไตล์ของความถนัดด้านคณิตศาสตร์ของนักเรียน ชาย หญิง ระดับมัธยมศึกษาปีที่ ๕ โปรแกรม ๑ ( โปรแกรมวิทยาศาสตร์ ) แบบสอบคณิตศาสตร์ในชุดแบบสอบความถนัดทางวิศวกรรมศาสตร์นี้เป็นแบบสอบแบบเลือกตอบชนิด ๔ ตัวเลือก จำนวน ๕๐ ข้อ กลุ่มตัวอย่างที่ใช้เป็นนักเรียนชันมัธยมศึกษาปีที่ ๕ โปรแกรม ๑ (โปรแกรมวิทยาศาสตร์) ของโรงเรียนรัฐบาล ในเขตกรุงเทพมหานคร จำนวน ๑,๒๗๘ คน และนักศึกษาชั้นปีที่ ๑ คณะวิศวกรรมศาสตร์ ของมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์, มหาวิทยาลัยขอนแก่น, จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, มหาวิทยาลัยเชียงใหม่และมหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ จำนวน ๒๑๙ คน ผลการวิจัย 1. การวิเคราะห์รายข้อของแบบสอบสำหรับนักเรียนชายชั้นมัธยมศึกษาปี่ที่ ๕ พบว่ามีค่าระดับความยากตั้งแต่ .๒๕๒ ถึง .๗๐๕ ค่าอำนาจจำแนกตั้งแต่ .๑๒๘ ถึง .๖๓๓ และสำหรับนักเรียนหญิงชั้นมัธยมศึกษาปี่ที่ ๕ พบว่ามีค่าระดับความยากตั้งแต่ .๒๔๘ ถึง .๖๗๘ และค่าอำนาจำแนกตั้งแต่ .๐๑๗ ถึง .๗๖๒ 2. ค่าความเที่ยงของแบบสอบ เมื่อคำนวณโดยใช้สูตรของคูเดอร์ ริชาร์ดสัน สูตรที่ ๒๐ มีค่าเป็น .๘๔๓ เมื่อคำนวณเฉพาะนักเรียนชายมีค่าเป็น .๘๕๒ และเฉพาะนักเรียนหญิงมีค่าเป็น .๘๕๐ 3. ค่าความตรงตามสภาพของแบบสอบในระดับมัธยมศึกษาปีที่ ๕ เมื่อใช้ผลสัมฤทธิ์ในวิชาคณิตศาสตร์เป็นเกณฑ์ มีค่าสูงสุด มีค่า .๓๐๓๙ และมีค่าต่ำสุดเมื่อใช้ผลสัมฤทธิ์ในวิชาเคมีเป็นเกณฑ์ คือมีค่า .๒๒๑๗ ส่วนในระดับนักศึกษาชั้นปีที่ ๑ คณะวิศวกรรมศาสตร์ พบว่ามหาวิทยาลัย เกษตรศาสตร์ ค่าความตรงตามสภาพของแบบสอบ เมื่อใช้ผลสัมฤทธิ์ในวิชาเรขาคณิตวิเคราะห์เป็นเกณฑ์มีค่าสูงสุดคือ มีค่า .๘๖๔๔ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่มีค่าสูงสุดเมื่อใช้ผลสัมฤทธิ์ในวิชาเคมีเป็นเกณฑ์คือ มีค่า .๓๗๘๓ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ มีค่าสูงสุดเมื่อใช้เกรดเฉลี่ย (G.P.A.) เป็นเกณฑ์ คือมีค่า .๔๕๘๘ ส่วนมหาวิทยาลัยขอนแก่นกับจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ค่าความตรงมีความสัมพันธ์อย่างไม่มีนัยสำคัญกับเกณฑ์ทุกเกณฑ์ 4. ได้ปกติวิสัยเปอร์เซนไตล์สำหรับใช้กับนักเรียนชาย หญิง ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ ๕ โปรแกรม ๑ (โปรแกรมวิทยาศาสตร์)