การติดตามผลผู้สำเร็จการศึกษาระดับประกาศนียบัตรศิลปศึกษาชั้นกลาง วิทยาลัยช่างศิลป กรมศิลปากร

Abstract

การวิจัยเรื่องนี้มีวัตถุประสงค์ที่จะติดตามผลผู้สำเร็จการศึกษาระดับประกาศนียบัตรศิลปศึกษาชั้นกลาง วิทยาลัยช่างศิลป กรมศิลปากร เพื่อสำรวจสถานภาพการทำงานและศึกษาระดับความสามารถในการปฏิบัติงานของผู้สำเร็จการศึกษา สำรวจความคิดเห็นของผู้สำเร็จการศึกษาที่มีต่อหลักสูตรประกาศนียบัตรศิลปศึกษาชั้นกลาง ของวิทยาลัยช่างศิลป และศึกษาสภาพปัญหา ความต้องการพร้องทั้งข้อเสนอแนะที่มีต่อหลักสูตรและการจัดหลักสูตรประกาศนียบัตรชั้นกลาง กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้ประกอบด้วย ผู้สำเร็จการศึกษาระดับประกาศนียบัตรชั้นกลาง วิทยาลัยช่างศิลป ในปีการศึกษา 2513-2522 จำนวน 300 คน และผู้บังคับบัญชาหรือนายจ้างในปัจจุบันของผู้สำเร็จการศึกษาที่ประกอบอาชีพจำนวน 110 คน โดยใช้แบบสอบถามเป็นเครื่องมือในการเก็บรวบรวมข้อมูลและใช้บริการทางไปรษณีย์รวมทั้งติดต่อด้วนตนเองจากผู้ตอบที่สามารถติดต่อได้ในการส่งและเก็บรวบรวมแบบสอบถาม ได้รับแบบสอบถามคืนจากผู้สำเร็จการศึกษาคิดเป็นร้อยละ 70.33 และได้รับแบบสอบถามคืนจากผู้บังคับบัญชาหรือนายจ้างคิดเป็นร้อยละ 75.45 วิเคราะห์ข้อมูลโดยการหาค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย (Mean) และค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน (Standard Deviation) ผลการวิจัยปรากฏว่า 1. ผู้สำเร็จการศึกษาได้ประกอบอาชีพร้อยละ 54.03 ศึกษาต่อร้อยละ 27.01 ประกอบอาชีพและศึกษาต่อควบคู่ไปด้วยร้อยละ 16.11 และว่างงานร้อยละ 2.85 ส่วนมากผู้สำเร็จการศึกษาได้ประกอบอาชีพอยู่ในหน่วยงานของเอกชน มีตำแหน่งหน้าที่เป็นพนักงานหรือเจ้าหน้าที่ มีเพียงร้อยละ 14.86 ที่ประกอบอาชีพครู 2. ผู้สำเร็จการศึกษาส่วนมากได้นำความรู้ความสามารถไปใช้การประกอบอาชีพในระดับปานกลาง ในการประเมินความสามารถในการปฏิบัติงานอาชีพนั้นผู้สำเร็จการศึกษาได้ประเมินตนเองโดยเฉลี่ยอยู่ในระดับดีเกือบทุกเรื่อง ยกเว้นความสามารถในการเป็นผู้นำที่ดีและความรู้ในวิชาสามัญที่เกี่ยวข้องกับการปฏิบัติงานอยู่ในระดับพอใช้ ผู้บังคับบัญชาหรือนายจ้างมีความพอใจในผลงานและตัวผู้สำเร็จการศึกษาอยู่ในระดับสูง และได้ประเมินความสามารถในการปฏิบัติงานอาชีพของผู้สำเร็จการศึกษาอยู่ในระดับสูงทุกเรื่องด้วย 3. ผู้สำเร็จการศึกษาเห็นว่าหลักสูตรประกาศนียบัตรศิลปศึกษาชั้นกลางโดยเฉลี่ยอยู่ในระดับพอใช้ และร้อยละ 92.89 เห็นว่าควรมีการปรับปรุงหลักสูตรประกาศนียบัตรศิลปศึกษาชั้นกลาง ซึ่งมีเรื่องที่ควรปรับปรุงคือ จุดมุงหมาย เนื้อหาวิชา การจัดการเรียน การสอน และการวัดผลการศึกษา 4. รายวิชาที่มีในหลักสูตรและมีประโยชน์ในการประกอบอาชีพ ได้แก่ รายวิชาส่วนใหญ่ในหมวดวิชาศิลปะ ความเข้าใจภาษาอังกฤษ สนทนาภาษาอังกฤษ และวิชาจิตวิทยาส่วนรายวิชาที่มีประโยชน์ในการศึกษาต่อ ได้แก่ รายวิชาส่วนใหญ่ในหมวดวิชาศิลปะ วิชาภาษาอังกฤษ และวิชาจิตวิทยา 5. รายวิชาที่มีในหลักสูตรแต่ไม่มีประโยชน์ในการประกอบอาชีพและการศึกษาต่อได้แก่ รายวิชาส่วนใหญ่ในหมวดวิชาวิสามัญและหมวดวิชาการศึกษา และบางวิชาในหมวดวิชาศิลปะ 6. รายวิชาที่ไม่มีในหลักสูตรแต่จำเป็นสำหรับการประกอบอาชีพ ได้แก่ งานศิลปะประเภท Art works การถ่ายรูป การออกแบบทั่วไป ความรู้เกี่ยวกับการพิมพ์หนังสือการตลาดและการประเมินราคางาน เป็นต้น 7. ผู้สำเร็จการศึกษาที่ประกอบอาชีพร้อยละ 62.84 มีปัญหาและอุปสรรคในการประกอบอาชีพ ซึ่งส่วนใหญ่เนื่องจากการมีงานที่รับผิดชอบมากเกินไป และผู้สำเร็จการศึกษาส่วนมากได้ศึกษาต่อในสถานศึกษาสังกัดระหว่างศึกษาธิการ การศึกษาต่อส่วนใหญ่เป็นการศึกษาต่อในระดับปริญญาตรี สาขาวิชาที่ได้ศึกษาต่อเป็นส่วนมากได้แก่ ศิลปะแขนงต่างๆ และส่วนใหญ่ร้อยละ 57.06 ไม่มีปัญหาและอุปสรรคในการศึกษาต่อ