นโยบายของรัฐบาลที่มีต่อชาวจีนในประเทศไทย (พ.ศ. 2475-2500)

Abstract

งานวิจัยครั้งนี้มีความมุ่งหมายที่จะศึกษานโยบายในรูปต่างๆ ของรัฐบาลไทยที่มีต่อชาวจีนในประเทศ ตั้งแต่ช่วงปี พ.ศ. 2475 – 2500 ตลอดจนการศึกษาประเด็นปัญหาในแง่ที่มาของนโยบาย โดยการพิจารณาบทบาทในด้านต่างๆ ของชาวจีน ซึ่งถือว่าเป็นปัญหาหนึ่งที่ก่อให้เกิดการกำหนดนโยบายและมาตรการทั้งทางตรงและทางอ้อมของรัฐบาลไทย ควบคู่กับการพิจารณาท่าทีและบรรยากาศทางการเมืองของประเทศไทยในแต่ละสมัย นอกจากนี้จะพิจารณาถึงตัวนโยบายและมาตรการ ประสิทธิผล และอุปสรรคต่างๆ ตลอดจนการพิจารณาท่าทีและการแสดงออกของชาวจีนทั้งในแง่การสนองตอบและการแสดงปฏิกิริยาคัดค้านในรูปต่างๆ ของชาวจีนในประเทศไทย วิทยานิพนธ์นี้แบ่งออกได้เป็น 5 บท โดยมีบทสรุปหรือบทส่งท้าย และบทนำอยู่ต่างหาก ในบทนำกล่าวถึงความเป็นมาของตัวปัญหาในการวิจัย วัตถุประสงค์ ขอบเขตและประโยชน์ ตลอดจนวิธีดำเนินการวิจัย ในบทที่หนึ่งกล่าวโดยย่อถึง เหตุการณ์ทางด้านประวัติศาสตร์อันเป็นที่มาของปัญหาชาวจีนในประเทศไทย ตลอดจนการพิจารณานโยบายและมาตรการของรัฐบาลไทยในอดีตอย่างกว้างๆ ทั้งนี้ เพื่อเป็นการวางพื้นฐานของประเด็นต่างๆ ในการวิจัยเรื่องนี้ ต่อมาก็พิจารณานโยบายและมาตรการของรัฐบาลไทยที่มีต่อปัญหาชาวจีน ซึ่งจะส่งผลต่อมาจนถึงสมัยหลังที่ประเทศไทยได้เปลี่ยนแปลงการปกครองเมื่อปี พ.ศ. 2475 บทที่สอง กล่าวถึงปัญหาทั่วไปของประเทศไทยภายหลังเปลี่ยนแปลงการปกครองตลอดจนปัญหาบทบาทของชาวจีนในประเทศไทย ทั้งทางด้านการเมือง เศรษฐกิจ สังคม และการศึกษา ซึ่งจะนำไปสู่การกำหนดนโยบายของรัฐบาลไทยตั้งแต่สมัยนั้น จนถึงปี พ.ศ. 2481 อันเป็นปีที่สิ้นสุดของรัฐบาลไทยที่มี นายพันเอก พระยาพหลพลพยุหเสนา เป็นนายกรัฐมนตรี บทที่สาม กล่าวถึงนโยบายอันแข็งกร้าวและค่อนข้างชาตินิยมของรัฐบาลไทยภายใต้การนำของ นายพันเอก หลวงพิบูลสงคราม ตั้งแต่ช่วงปี พ.ศ. 2481 ถึงปี พ.ศ. 2487 ซึ่งได้ส่งผลสำคัญต่อการกำหนดนโยบายเกี่ยวกับปัญหาชาวจีนในประเทศไทย ทั้งทางด้านการปกครอง เศรษฐกิจ และการควบคุมทางการศึกษาของชาวจีน ทั้งนี้ โดยการพิจารณาถึงท่าทีและเหตุผลหลายอย่างประกอบกัน ทั้งทางด้านรัฐบาลและแนวโน้มของสังคมไทยในขณะนั้น และพฤติกรรมการแสดงออกของชาวจีนในขณะที่ต้องเผชิญนโยบายและมาตรการอันแข็งกร้าวของรัฐบาลไทยในขณะนั้น บทที่สี่ ในตอนต้นเป็นตอนที่กล่าวถึงพฤติกรรมและผลที่สืบเนื่องมาจากบทที่ผ่านมา ต่อจากนั้นก็กล่าวถึงภาวะความยุ่งยากต่างๆ ที่สืบเนื่องมาจากการที่ประเทศไทยกระโจนตัวเองเข้าสู่สงครามโลกครั้งที่สอง โดยการเป็นพันธมิตรกับญี่ปุ่น ในขณะเดียวกันก็พิจารณาพฤติกรรมของชาวจีนในประเทศไทย ในช่วงตอนปลายของสงคราม และภายหลังที่สงครามเพิ่งสงบลง ตลอดจนภาวการณ์เปลี่ยนแปลงของการเมืองระหว่างประเทศซึ่งจะนำไปสู่การเปลี่ยน และยกเลิกนโยบายและมาตรการบางอย่างที่เคยใช้กับชาวจีนในประเทศไทย ในตอนท้ายก็พิจารณาท่าทีและพฤติกรรมการแสดงออกของชาวจีนที่มีต่อประเทศไทยในช่วงนี้ บทที่ห้า พิจารณานโยบายของรัฐบาลที่มีต่อชาวจีน ภายหลังที่ จอมพลแปลก พิบูลสงคราม กลับมามีอำนาจอีกครั้งหนึ่ง นอกจากนี้ก็พิจารณาท่าทีและแนวโน้มทางด้านบทบาทต่างๆ ตลอดจนท่าทีของรัฐบาลไทยขณะนั้น อันนำไปสู่การกำหนดนโยบายอันแข็งกร้าวต่อชาวจีนอีกครั้งหนึ่ง นอกจากนั้นจะพิจารณาถึงวิธีการของชาวจีนเมื่อต้องเผชิญกับปัญหาดังกล่าว จนกระทั้งปี พ.ศ. 2500 อันเป็นสิ้นสุดอำนาจของรัฐบาลชุด จอมพลแปลก พิบูลสงคราม บทส่งท้าย จะเป็นบทสรุปและประเมินผลสาเหตุที่มาของนโยบาย ข้อบกพร่องและอุปสรรค ตลอดจนสัมฤทธิผลบางอย่างของนโยบายและมาตรการที่รัฐบาลไทย ตั้งแต่ พ.ศ. 2475 -2500 ได้นำไปใช้เกี่ยวกับปัญหาชาวจีนในประเทศ นอกจากนี้ก็จะแสดงทัศนะความคิดเห็นต่อพฤติกรรมและบทบาทต่างๆ ของชาวจีนในปัจจุบัน นอกจากนั้นก็ปรารถนาจะให้ข้อคิดสำหรับรัฐบาลไทย ในการกำหนดนโยบายที่มีต่อปัญหาชาวจีนให้มีประสิทธิภาพและก่อให้เกิดประโยชน์มากที่สุด โดยอาศัยบทเรียนจากการวิจัยเรื่องนี้ ตลอดจนการสังเกตปัญหาและพฤติกรรมต่างๆ ที่เป็นอยู่ในปัจจุบัน เป็นเครื่องมือประกอบการเสนอข้อคิดและทัศนะต่างๆ