ผลของการให้ข้อมูลแบบกลุ่มต่อความวิตกกังวลของผู้ป่วยมะเร็งลำไส้ใหญ่และทวารหนักที่มีทวารเทียมทางหน้าท้อง

Abstract

การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยกึ่งทดลอง มีวัตถุประสงค์เพื่อเปรียบเทียบความวิตกกังวลของผู้ป่วยมะเร็งลำไส้ใหญ่และทวารหนัก ที่มีทวารเทียมทางหน้าท้อง กลุ่มตัวอย่างคือ ผู้ป่วยมะเร็งลำไส้ใหญ่และทวารหนักที่เข้ารับการรักษาด้วยการผ่าตัดทำทวารเทียม ในโรงพยาบาลสรรพสิทธิประสงค์ อุบลราชธานี และศูนย์มะเร็งอุบลราชธานี จำนวน 40 คน แบ่งเป็นกลุ่มควบคุม 20 คน กลุ่มทดลอง 20 คน กลุ่มควบคุมได้รับการพยาบาลตามปกติ ในขณะที่กลุ่มทดลองได้รับข้อมูลแบบกลุ่ม ซึ่งประกอบด้วย กระบวนการกลุ่ม 3 ระยะ คือ 1) ระยะเริ่มต้น หรือระยะสร้างสัมพันธภาพ 2) ระยะให้ข้อมูลแบบกลุ่ม และ 3) ระยะสิ้นสุดกิจกรรมกลุ่ม โดยผู้วิจัยพบผู้ป่วยเป็นรายกลุ่ม จำนวน 4 ครั้ง เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูลคือ แบบวัดความวิตกกังวลตามสถานการณ์ของสปิลเบอร์เกอร์( 1983) มีค่าความเที่ยงจากการคำนวณค่าสัมประสิทธิ์แอลฟาของคอนบราค เท่ากับ .81 วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติเชิงบรรยาย สถิติทดสอบค่าที ผลการวิจัยสรุปได้ดังนี้ 1. ความวิตกกังวลของผู้ป่วยมะเร็งลำไส้ใหญ่และทวารหนักที่มีทวารเทียมทางหน้าท้อง ภายหลังได้รับการให้ข้อมูลแบบกลุ่มต่ำกว่าก่อนได้รับการ ให้ข้อมูลแบบกลุ่ม อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 2. ความวิตกกังวลของผู้ป่วยมะเร็งลำไส้ใหญ่และทวารหนักที่มีทวารเทียมทางหน้าท้อง ภายหลังได้รับการให้ข้อมูลแบบกลุ่ม ต่ำกว่ากลุ่มที่ได้รับเฉพาะการพยาบาลตามปกติ อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05