ต้นทุนและรายได้ของการปลูกพริกไทยในจังหวัดจันทบุรี

Abstract

พริกไทยเป็นพืชเครื่องเทศและสมุนไพรที่สำคัญซึ่งได้มีการกำหนดไว้ในแผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ฉบับที่ 5 พ.ศ. 2525 – 2529 ให้มีโครงการพัฒนาเพื่อการอุตสาหกรรม วิทยานิพนธ์นี้จึงมุ่งศึกษาถึงต้นทุนการผลิตและรายได้ของการปลูกพริกไทยในจังหวัดจันทบุรี อันเป็นแหล่งปลูกพริกไทยที่ใหญ่ที่สุดของประเทศในปีการเพาะปลูก พ.ศ. 2524/2525 โดยทำการออกแบบสอบถามและสัมภาษณ์สวนพริกไทยที่ได้เลือกตัวอย่างแบบเจาะจงจำนวน 50 สวน เป็นสวนที่มีเนื้อที่ปลูกประมาณ 5 ไร่มีพริกไทยตั้งแต่ 1,800 – 2,300 ค้าง ซึ่งเป็นสวนขนาดกลางที่กสิกรปลูกกันมากและยึดเป็นอาชีพหลัก และทำการวิเคราะห์ข้อมูลโดยหาค่าเฉลี่ย นอกจากนี้ยังได้รวบรวมข้อมูลจากหนังสือเอกสารและรายงานต่างๆ ที่เกี่ยวข้อง ผลการศึกษาทราบว่าการปลูกพริกไทยจะเริ่มเก็บเกี่ยวผลผลิตได้ตั้งแต่สิ้นปีที่ 2 เป็นต้นไป สวนที่ผลิตเฉพาะเมล็ดพริกไทยดำในระหว่างปีที่ 2 – 15 มีต้นทุนเฉลี่ย/ไร่/ปี เป็นจำนวนเงิน 14,236.96 – 17,546.27 บาท และมีรายได้เฉลี่ย/ไร่/ปี เป็นจำนวนเงิน 8,748.27 – 30,740.64 บาท ได้รับกำไรสุทธิสูงสุดในปีที่ 5 นับจากวันปลูกตลอดอายุการปลูกพริกไทย 15 ปี มีกำไรสุทธิเฉลี่ยรวมทั้งสิ้นไร่ละ 51,024.10 บาท คิดเป็นร้อยละ 18.64 ของรายได้ทั้งสิ้น สำหรับสวนที่ผลิตทั้งเมล็ดพริกไทยดำและเมล็ดพริกไทยขาวมีต้นทุนการผลิต รายได้และกำไรสุทธิสูงกว่าสวนที่ผลิตเฉพาะเมล็ดพริกไทยดำ กล่าวคือในระหว่างปีที่ 2 – 15 มีต้นทุนการผลิตเฉลี่ย/ไร่/ปี เป็นจำนวนเงิน 14,671.18 – 18,300.54 บาท มีรายได้เฉลี่ย/ไร่/ปี เป็นจำนวนเงิน 9,567.13 – 33,617.92 บาท ตลอดอายุการปลูกพริกไทย 15 ปี ได้รับกำไรสุทธิเฉลี่ยรวมทั้งสิ้นไร่ละ 69,868.56 บาท คิดเป็นร้อยละ 23.34 ของรายได้ทั้งสิ้น จากการวิเคราะห์ผลตอบแทนจากการลงทุนปรากฏว่าสวนพริกไทยทั้ง 2 แบบต่างได้รับทุนคืนภายในเวลาประมาณ 6 ปี 4 เดือน – 7 ปี แต่ภายหลังคืนทุนแล้วกระแสเงินสดเข้าได้ลดลงมากเมื่ออัตราผลตอบแทนขั้นต่ำที่ต้องการเท่ากับร้อยละ 7.63 สำหรับสวนที่ผลิตเฉพาะเมล็ดพริกไทยดำและ 10.02 สำหรับสวนที่ผลิตทั้ง เมล็ดพริกไทยดำและเมล็ดพริกไทยขาว จึงสรุปได้ว่าการลงทุนปลูกพริกไทยในปัจจุบันยังได้รับผลตอบแทนไม่คุ้มค่ากับการลงทุนแต่การที่กสิกรยังทำการปลูกพริกไทยเพราะเป็นอาชีพที่ทำกันมาแต่ดั้งเดิม อีกทั้งยังได้รับกำไรสุทธิเฉลี่ยรวมทั้งสิ้นร้อยละ 18.64 สำหรับสวนที่ผลิตเฉพาะเมล็ดพริกไทยดำ และร้อยละ23.34 สำหรับสวนที่ผลิตทั้งเมล็ดพริกไทยดำและเมล็ดพริกไทยขาว นอกจากนี้กสิกรต่างก็มีความหวังว่าถ้าพริกไทยมีราคาสูงขึ้นจะได้รับผลตอบแทนเพิ่มขึ้น ปัญหาสำคัญในการปลูกพริกไทยคือ ไม้ค้างและปัจจัยการผลิตบางชนิดมีราคาสูงขึ้นทำให้ต้นทุนการผลิตสูง นอกจากนี้ยังประสบปัญหาทางด้านการผลิตต่างๆ ได้แก่ แหล่งน้ำ ปริมาณผลผลิตที่ไม่คงที่ มีโรคและศัตรูพืชรบกวนมาก ตลอดจนปัญหาทางด้านราคาลดลงและการส่งออก ซึ่งปัญหาต่างๆเหล่านี้อาจแก้ไขได้ถ้าทุกฝ่ายที่เกี่ยวข้องทั้งทางภาครัฐบาลและภาคเอกชนร่วมมือกัน จึงได้เสนอแนะแนวทางแก้ไขไว้ดังนี้ 1. การลดต้นทุนการผลิต ควรใช้วัสดุอื่นซึ่งมีราคาถูกกว่าไม้เนื้อแข็งทำค้างพริกไทย การใช้ปุ๋ยและยากำจัดโรคและศัตรูพืชควรศึกษาถึงสรรพคุณ วิธีการใช้และปริมาณการใช้อย่างถูกต้อง ควรใช้แรงงานในครัวเรือนและเครื่องทุ่นแรงต่างๆ เพิ่มขึ้น 2. การแก้ไขปัญหาการผลิต ควรเลือกทำเลปลูกพริกไทยที่มีสภาพดินเหมาะสมและมีแหล่งน้ำซึ่งมีน้ำเพียงพอตลอดฤดูการผลิต เอาใจใส่ดูแลรักษาต้นพริกไทยอย่างสม่ำเสมอ ศึกษาถึงวิธีป้องกันและกำจัดโรคและศัตรูพืชต่างๆอย่างถูกวิธี ในฤดูเก็บเกี่ยวควรเก็บผลผลิตให้หมดภายในระยะเวลาอันสั้น 3. การแก้ไขปัญหาทางการตลาด กสิกรควรรวมกลุ่มผู้ผลิตขึ้นเพื่อสร้างอำนาจต่อรองให้เกิดความเป็นธรรมในการขายผลผลิต ตลอดจนควรมีการจัดตั้งสมาคมการค้าพริกไทย หรือเครื่องเทศในระดับประเทศขึ้นเพื่อควบคุมคุณภาพ ปริมาณ และขยายตลาดพริกไทยให้กว้างขวางออกไป 4. รัฐบาลควรแนะนำและเผยแพร่ความรู้เกี่ยวกับการปลูกพริกไทยและการเกษตรแผนใหม่ไปสู่กสิกรให้มากกว่าปัจจุบัน ตลอดจนมีการควบคุมคุณภาพและราคาของปัจจัยการผลิตต่างๆ เข้าช่วยเหลือกสิกรในขณะที่ราคาลดลง โดยการพยุงราคาหรือประกันราคา ส่งเสริมให้มีการส่งออก ตลอดจนช่วยหาตลาดต่างประเทศให้กว้างขวางยิ่งขึ้น