The influence of natural cyclodextrins and dimethyl-Beta-cyclodextrin on the dissolution and physicochemical properties of indomethacin dispersed systems

Abstract

การศึกษาคุณสมบัติการละลายและคุณสมบัติทางเคมีฟิสิกส์ของอินโดเมธาซินเมื่อผสมอยู่กับตัวพาซัยโคลเด็กตรินชนิดต่าง ๆ คือ แอลฟา บีต้า แกมมา และไดเมธิลบีต้าซัยโคลเด็กตริน วิธีการเตรียมระบบการกระจายตัวมี 3 วิธีคือ การบดผสมแห้งตัวยากับซัยโคลเด็กตริน (grinding) การบดผสมเปียกตัวยากับซัยโคลเด็กตริน (kneading) และวิธีใช้ตัวทำละลาย (solvent method) โดยอัตราส่วนยา : ซัยโคลเด็กตรินที่ใช้มีดังนี้คือ 1:0.5 1:1 1:2 1:3 1:6 1:10 จากผลการทดลองพบว่าเมื่ออัตราส่วนตัวพา : ตัวยาสูงขึ้นจะทำให้อัตราการละลายของตัวยาเพิ่มขึ้น และไดเมธิลบีต้าซัยโคลเด็กตรินเป็นตัวพาที่ให้ค่าการละลายสูงสุดจากวิธีเตรียมทั้ง 3 วิธีที่ใช้ ดังนั้นจึงคัดเลือกระบบการกระจายตัวของตัวยากับไดเมธิลบีต้าซัยโคลเด็กตรินมาเตรียมเป็นแคปซูล เพื่อศึกษาค่าการละลายของยาที่ปลดปล่อยจากแคปซูลเปรียบเทียบกับผงยาที่เตรียมโดยวิธีเดียวกัน ผลของ DTA thermograms IR spectra และ X-ray diffractions แสดงถึงการเปลี่ยนแปลงรูปผลึกของตัวยาในระบบการกระจายตัวของไดเมธิลบีต้าซัยโคลเด็กตริน โดยเปลี่ยนจากแบบที่ I เป็นแบบที่ III หรือรูปอสัณฐาน สำหรับบีต้าและแกมมาซัยโคลเด็กตรินมีปฏิกิริยาบางอย่างระหว่างตัวยากับซัยโคลเด็กตรินเกิดขึ้น คาดว่าบางส่วนจะเป็นการเกิดสารประกอบเชิงซ้อนชนิดกักขัง นอกจากนี้ SEM photomicrographs แสดงให้เห็นว่ามีการลดขนาดของอนุภาคในทุกวิธีของการเตรียมระบบการกระจายตัว รวมทั้งการทดสอบ phase solubility diagram พบว่ามีการเพิ่มความเปียกของผงยาและค่าการละลายของตัวยาเมื่อผสมอยู่กับซัยโคลเด็กตริน การเปลี่ยนแปลงรูปผลึกของยาจากผลึกที่มีพลังงานสูงไปสู่ที่มีพลังงานต่ำกว่า (รูปแบบที่ I และ II) ที่อาจเกิดขึ้นเมื่อผสมอยู่กับสารช่วยอื่นที่ใช้ในการเตรียมแคปซูล ทำให้ได้ค่าการละลายของยาที่ปลดปล่อยจากแคปซูลมีค่าต่ำ