การปนเปื้อนของปรอท แคดเมียม แมงกานีสในดินตะกอนใกล้เคียงสถานการณ์กำจัดมูลฝอยของกรุงเทพมหานคร

Abstract

ทำการเก็บตัวอย่างดินตะกอนจากสถานกำจัดมูลฝอยอ่อนนุชและบริเวณแหล่งน้ำใกล้เคียงในเดือนพฤษภาคมและกรกฎาคม 2535 รวม 10 สถานี จากสถานกำจัดมูลฝอยหนองแขมและบริเวณแหล่งน้ำใกล้เคียงในเดือนมิถุนายนและสิงหาคม 2535 รวม 7 สถานี นำมาวิเคราะห์ตัวอย่างโลหะหนักด้วยวิธีการ เฟลมอะตอมมิคแอบชอร์บชั่น พร้อมกับพารามิเตอร์อื่นๆ ที่เกี่ยวข้อง พบว่า ดินตะกอนในบ่อพักน้ำชะมูลฝอยจากสถานกำจัดมูลฝอยอ่อนนุชมีการปนเปื้อนของปรอท แคดเมียม แมงกานีส เฉลี่ยเท่ากับ 2.377 , ND และ 311.0 ไมโครกรัมต่อกรัม ซึ่งเป็นปริมาณที่สูงกว่าที่ตรวจพบในดินตะกอนบริเวณแหล่งน้ำใกล้เคียงโดยรอบ ส่วนสถานกำจัดมูลฝอยหนองแขมพบเฉลี่ยเท่ากับ 0.663 , ND และ 845.8 ไมโครกรัมต่อกรัมตามลำดับ ซึ่งมีค่าไม่แตกต่างกับปริมาณที่ตรวจพบในดินตะกอนบริเวณแหล่งน้ำใกล้เคียงมากนัก เมื่อนำข้อมูลมาวิเคราะห์ทางสถิติที่ระดับนัยสำคัญ 0.05 เปรียบเทียบในเดือนพฤษภาคมและกรกฎาคมพบว่า ปริมาณปรอทบริเวณสถานกำจัดมูลฝอยอ่อนนุชมีค่าแตกต่างกัน โดยมีแนวโน้มลดลงและมีความสัมพันธ์กับตัวแปรอิสระบางตัว (pH,CEC) แต่ปริมาณแมงกานีสมีค่าไม่แตกต่างกันเลย และไม่มีความสัมพันธ์กับตัวแปรอิสระทุกตัว (pH, อินทรีสาร , CEC) สถานกำจัดขยะมูลฝอยหนองแขม พบว่า ในเดือนมิถุนายนและสิงหาคมปริมาณปรอทมีค่าไม่แตกต่างกันและมีความสัมพันธ์กับตัวแปรอิสระบางตัว (pH, อินทรีสาร) ปริมาณแมงกานีสที่พบก็ให้ผลเช่นเดียวกัน นอกจากนี้ทั้งสองสถานกำจัดมูลฝอยและบริเวณแหล่งน้ำใกล้เคียง พบปริมาณปรอทและแมงกานีสที่สะสมอยู่ในดินตะกอนมีปริมาณมากกว่าที่พบในน้ำชะมูลฝอยมาก โดยเฉพาะปริมาณปรอทมีค่าสูงกว่าระดับปกติของปรอท ที่พบในดินตะกอนในแหล่งน้ำทั่วไป (0.070-0.100 ไมโครกรัมต่อกรัม) ซึ่งแสดงให้เห็นถึงความรุนแรงของโลหะหนักที่อาจจะมีต่อระบบนิเวศในอนาคตได้ หากแหล่งน้ำยังคงได้รับการปนเปื้อนโลหะหนักจากการระบายโดยตรงของน้ำเสียจากกองมูลฝอยและน้ำเสียชุมชนบริเวณใกล้เคียงอยู่