พฤติกรรมการถือสินทรัพย์สภาพคล่องของบริษัทในประเทศไทย

Abstract

งานศึกษาฉบับนี้ จัดทำขึ้นเพื่อทดสอบพฤติกรรมการถือสินทรัพย์สภาพคล่องของบริษัทจดทะเบียนในตลาดหลักทรัพย์แห่งประเทศไทย ในช่วงปี 2536-2544 โดยใช้ข้อมูลงบการเงินบริษัทแบบรายไตรมาสและอาศัยการประมาณค่าตามแบบจำลอง Time-series Autoregression, แบบจำลอง Fix Effect Panel Data และแบบจำลอง Cross-sectional Regression ผลการศึกษาพบว่า บริษัทเหล่านี้มีพฤติกรรมการถือสินทรัพย์สภาพคล่องเพื่อให้สอดคล้องกับระดับเป้าหมาย โดยระดับเป้าหมายนี้ได้ถูกกำหนดอย่างมีนัยสำคัญจากปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับการไหลเวียนของกระแสเงินสดรับและจ่าย อันได้แก่ ขนาดบริษัท ความแปรปรวนของกระแสเงินสด กระแสเงินสดรับ และปัจจัยด้านการจ่ายเงินปันผล ซึ่งมีผลต่อระดับการถือสินทรัพย์สภาพคล่องในทิศทางที่สูงขึ้น ส่วนปัจจัยค่าใช้จ่ายในการลงทุน และระดับเงินทุนหมุนเวียนสุทธิ มีผลต่อการถือสินทรัพย์สภาพคล่องของบริษัทในทิศทางที่ลดลง ในขณะเดียวกันไม่พบว่าโอกาสในการเติบโตมีผลต่อระดับการถือสินทรัพย์สภาพคล่องของบริษัท นอกจากนั้น การทดสอบความสัมพันธ์ระหว่างเงินสดส่วนเกินกับค่าใช้จ่ายลงทุนในช่วงเวลาถัดไปเปรียบเทียบกันระหว่างบริษัทสองกลุ่ม พบว่าบริษัทที่มีโอกาสในการเติบโตต่ำมีความพยายามสะสมสิทรัพย์สภาพคล่องส่วนเกินเพื่อนำไปใช้จ่ายลงทุนในช่วงเวลาถัดไปอย่างเห็นได้ชัด สิ่งนี้จึงยืนยันให้เห็นถึงปัญหา Agency Cost ของบริษัทที่มีโอกาสในการเติบโตต่ำเหล่านี้ในการใช้แหล่งเงินทุนภายในไปลงทุนอย่างมีประสิทธิภาพ เพื่อผลประโยชน์แก่ฝ่ายบริหาร โดยเป็นการสร้างต้นทุนให้กับผู้ถือหุ้นและนักลงทุนแทน สอดคล้องกับแนวคิด Free Cash Flow ของ Jensen (1986)