การปฏิรูปมัธยมศึกษาในระบอบสมบูรณาญาสิทธิราช พ.ศ. 2435-2475 การศึกษาเชิงประวัติศาสตร์

Abstract

วิทยานิพนธ์ฉบับนี้ เป็นการศึกษาถึงมูลเหตุของการก่อตั้งการศึกษาระดับมัธยมศึกษา ซึ่งเป็นฐานของการศึกษาในระดับอุดมศึกษาอันมีความสำคัญต่อวงการศึกษาของไทย โดยศึกษาเกี่ยวกับวิธีการดำเนินงานเป็นรัชกาล ๆ ไป ตามหัวข้อต่อไปนี้คือ ความมุ่งหมายของการจัดการศึกษา การพัฒนาหลักสูตรมัธยมศึกษาซึ่งมีถึง 7 ฉบับ การพัฒนาการของระบบบริหารการศึกษา รวมทั้งศึกษาถึงผล ปัญหา อุปสรรค และความล้มเหลวของการดำเนินงานจัดการศึกษาในระดับนี้ นับแต่ พ.ศ. 2435 ถึง พ.ศ. 2475 ซึ่งนับได้ว่าเป็นระยะเวลาที่องค์พระมหากษัตริย์ทรงไว้ซึ่งพระราชอำนาจเด็ดขาดในการบริหารประเทศ ผลของการวิจัยพบว่า การจัดการศึกษาในระดับมัธยมศึกษาของไทย (พ.ศ. 2435 – 2475) เป็นการจัดการศึกษาเพื่อตอบสนองความต้องการของบุคคลในวงแคบ ทำให้ขาดความเสมอภาคทางการศึกษา และอุปสรรคสำคัญที่ทำให้กิจการด้านมัธยมศึกษาไม่กระจายออกสู่ส่วนภูมิภาคมากนักก็เนื่องจากกระทรวงธรรมการเป็นกระทรวงที่ไม่ได้รับการสนับสนุนเท่าที่ควร และได้รับงบประมาณน้อยเมื่อเทียบกับกระทรวงต่าง ๆ รวมทั้งเนื่องมาจากเสนาบดีกระทรวงนี้มีอำนาจต่อรองน้อยมากในที่ประชุมเสนาบดี ดังนั้นจึงมีผลต่อกิจการการบริหารการศึกษาแทบทุกระดับ