การศึกษาลิลิตตะเลงพ่ายในแนวสุนทรียศาสตร์

Abstract

วิทยานิพนธ์เรื่องนี้ เป็นการศึกษาลิลิตตะเลงพ่ายในแนววิเคราะห์ วิจารณ์และเปรียบเทียบโดยเน้นหนักไปในด้านการศึกษาแนวสุนทรียศาสตร์เป็นสำคัญ ในการวิจัยครั้งนี้ได้อาศัยหลักการอ่านละเอียดของพระราชวรวงศ์เธอ กรมหมื่นพิทยาลงกรณ์และของ ไอ.เอ.ริชาร์ดส์ เพื่อค้นหาความงามในด้านต่างๆที่มีอยู่ในวรรณคดีเรื่องนี้ทั้งนี้ได้อาศัยความรู้ในวิชาสาขาต่างๆได้แก่ วรรณคดี การประพันธ์ ปรัชญา ภาษาศาสตร์ จิตวิทยาและวาท-ศิลป์ วิทยานิพนธ์เรื่องนี้มี่ 8 บท บทแรกเป็นบทนำ บทที่ 2 กล่าวถึงผู้แต่งและประวัติของผู้แต่งเรื่องลิลิตตะเลงพ่าย ที่มาของเรื่อง และศึกษาวรรณคดีเรื่องนี้ในฐานะมหากาพย์ กล่าวคือ ชี้แจงให้เห็นว่ามหากาพย์ในที่นี้มีความหมายตรงกับหลักวรรณคดีสากลหรือมหากาวยของอินเดีย บทที่ 3 เป็นบทนิราศ ลักษณะทั่วๆไปของนิราศ นิราศ ในเรื่องตะเลงพ่าย และเปรียบเทียบนิราศเรื่องนี้กับวรรณคดีนิราศเรื่องอื่นๆ บทที่ 4 ศึกษาการใช้คำของกวี บทที่ 5 กล่าวถึงวรรณศิลป์ในตะเลงพ่าย บทที่ 6 ศึกษาลักษณะเด่นของรสความ บทที่ 7 กล่าวถึงวิธีการอ่านวรรณคดีเรื่องนี้เพื่อให้คงความไพเราะสมดังเจตนาของกวี บทที่ 8 เป็นบทสรุป รวมทั้งเสนอแนะความคิดเห็นบาประการเพื่อเป็นแนวทางแก่ผู้ที่สนใจจะศึกษาต่อไป ผู้เขียนหวังว่า วิทยานิพนธ์นี้คงจะเป็นประโยชน์แก่การศึกษาวรรณคดีไทยโดยเฉพาะอย่างยิ่ง เรื่องลิลิตตะเลงพ่ายมากพอสมควร และคาดว่าคงจะได้มีผู้นำทฤษฏีสุนทรียศาสตร์ไปประกอบการศึกษาวรรณคดีไทยเรื่องอื่นๆอีกตามสมควร