แนวทางการสร้างแบบประเมินค่าการประหยัดพลังงานเนื่องจากสภาพแวดล้อมทางธรรมชาติโดยรอบอาคาร

Abstract

การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาถึงอิทธิพลของตัวแปรที่มีผลต่อเขตสบาย (Comfort Zone) และระดับเอนทัลปี (Enthalpy) ของสภาพแวดล้อมแบบต่างๆ เพื่อนำไปสร้างเป็นแบบประเมินศักยภาพของสภาพแวดล้อมในการประหยัดพลังงานในอาคาร ขั้นตอนการวิจัย ได้ทำการวิเคราะห์ตัวแปรที่มีอิทธิพลคือ อุณหภูมิ ความชื้นสัมพัทธ์ และ ความเร็วลม จากนั้นวิเคราะห์หาร้อยละของจำนวนชั่วโมงที่อยู่ในเขตสบายและระดับเอนทัลปีของสภาพภูมิอากาศในแต่ละจังหวัดตัวแทนของประเทศไทย โดยใช้ข้อมูลจากกรมอุตุนิยมวิทยาปี พ.ศ.2543 และวิเคราะห์หาร้อยละของจำนวนชั่วโมงที่อยู่ในเขตสบายและระดับเอนทัลปีจากสภาพภูมิอากาศของสภาพแวดล้อมแบบต่างๆ ที่ทำการเก็บข้อมูลจริง แล้วจึงนำผลที่ได้มาวิเคราะห์เพื่อแบ่งช่วงคะแนนและสร้างเป็นแบบประเมิน จากสภาพภูมิอากาศของประเทศไทย ปี พ.ศ. 2543 พบว่า จ.เชียงใหม่ มีร้อยละของจำนวนชั่วโมงอยู่ในเขตสบายมากที่สุดคือร้อยละ 25.10 และมีระดับเอนทัลปีต่ำที่สุดคือ 563.44 (Btu/h)/cfm จ.นครสวรรค์ มีร้อยละของจำนวนชั่วโมงอยู่ในเขตสบายน้อยที่สุดคือ ร้อยละ 11.92 และกรุงเทพมหานครมีระดับเอนทัลปีสูงที่สุดคือ 1,117.36 (Btu/h)/cfm สภาพแวดล้อมที่เหมาะสมคือ สภาพแวดล้อมบริเวณใต้ร่มไม้ริมสระน้ำซึ่งสามารถเพิ่มจำนวนชั่วโมงให้อยู่ในเขตสบายได้มากขึ้น ร้อยละ 12.50 และลดระดับเอนทัลปีได้ 172.48 (Btu/h)/cfm ส่วนสภาพแวดล้อมที่ไม่เหมาะสมคือ สภาพแวดล้อมบริเวณริมสระน้ำติดถนนคอนกรีตซึ่งทำให้จำนวนชั่วโมงอยู่ในเขตสบายลดลงร้อยละ 12.50 และเพิ่มระดับเอนทัลปีให้สูงขึ้น 180.52 (Btu/h)/cfm จากการทดสอบการใช้แบบประเมินทำให้ทราบว่า สภาพแวดล้อมโดยรอบอาคารมีอิทธิพลสูงต่อการใช้พลังงานในอาคาร จึงจำเป็นต้องมีการปรับปรุงให้อยู่ในเขตสบายมากที่สุดและมีระดับเอนทัลปีน้อยที่สุด