การลดความร้อนภายนอกอาคารโดยใช้สวนขนาดเล็ก: กรณีศึกษาอาคารพักอาศัยประเภททาวน์เฮาส์

Abstract

งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาแนวทางในการจัดสวนขนาดเล็กเพื่อลดความร้อนภายนอกอาคาร ในพื้นที่ว่างภายนอกอาคารด้านหลังของทาวน์เฮาส์ขนาด 16 ตารางเมตร โดยจะทำการทดสอบ เก็บข้อมูล เปรียบเทียบและวิเคราะห์ผลที่ได้รับจากการทดลอง กับพื้นที่ภายนอกอาคารทาวน์เฮาส์จำนวน 2 อาคารที่มีสภาพพื้นที่ภายนอกแตกต่างกัน โดยอาคารทดลองที่ 1 กำหนดให้เป็นอาคารควบคุมที่มีพื้นผิวภายนอกเป็นอาคารคอนกรีตเปรียบเทียบกับพื้นที่ภายนอกอาคารที่ 2 กำหนดให้เป็นอาคารทดลอง ซึ่งจะทำการจัดสวนขนาดเล็กที่มีการจัดองค์ประกอบในการจัดสวนแตกต่างกัน 8 วิธีลงบนพื้นที่ภายนอกอาคาร เริ่มจากพื้นที่ดินและค่อยๆเพิ่มองค์ประกอบที่เป็น สนามหญ้า ไม้พุ่มขนาดใหญ่ ไม้พุ่มขนาดกลาง ไม้คลุมดิน บ่อน้ำพุและตาข่ายกรองแสงตามลำดับ ทำให้เกิดรูปแบบของการทดสอบเพื่อเปรียบเทียบประสิทธิภาพของสวนขนาดเล็กในลักษณะต่างๆ กันจำนวนทั้งหมด 8 ชุดการทดสอบด้วยกัน ผลการศึกษาพบว่าการจัดสวนขนาดเล็กบนพื้นที่ว่างภายนอกอาคารที่มีขนาดจำกัดนี้ จะสามารถช่วยลดความร้อนภายนอกอาคารลงได้ โดยชุดการทดสอบที่แสดงว่าสวนขนาดเล็กสามารถลดอุณหภูมิอากาศภายนอกอาคารลงได้อย่างมีประสิทธิภาพทั้งในช่วงเวลากลางวันและช่วงเวลากลางคืนนั้นจะเริ่มตั้งแต่ชุดการทดสอบที่ 4 คือ มีองค์ประกอบของดิน หญ้า ไม่พุ่มใหญ่และไม้พุ่มกลางเป็นต้นไปจนถึงชุดการทดสอบที่ 8 ซึ่งมีองค์ประกอบครบทุกอย่าง จะช่วยลดอุฯหภูมิภายนอกอาคารในช่วงเวลากลางวันลงได้ตั้ง 3.8 องศาเซลเซียสถึง 12 องศาเซลเซียส และในเวลากลางคืนอุณหภูมิจะลดลง 2.5 องศาเซลเซียสถึง 2.9 องศาเซลเซียส ขณะที่สวนขนาดเล็กทำให้อุณหภูมิภายในอาคารของทุกชุดการทดสอบมีค่าลดลงไม่เกิน 1 องศาเซลเซียส ซึ่งจัดได้ว่าไม่มีนัยสำคัญในทางสถิติแต่อย่างใด นอกจากนี้ผลของการศึกษายังแสดงให้เห็นว่าสวนขนาดเล็กภายนอกอาคารนั้นจะมีอิทธิพลต่อปริมาณความชื้นสัมพัทธ์ทั้งภายนอกอาคารและภายในอาคารให้มีค่าเพิ่มมากขึ้น โดยปริมาณความชื้นสัมพัทธ์ภายนอกอาคารทั้งในเวลากลางวันและกลางคืนจะเพิ่มขึ้นประมาณ 10 ถึง 15 เปอร์เซ็นต์ ในขณะที่ปริมาณความชื้นสัมพัทธ์ภายในอาคารในเวลากลางวันและกลางคืนจะเพิ่มขึ้นประมาณ 5 ถึง 15 เปอร์เซ็นต์ ผลสรุปที่ได้จาการศึกษาคือการจัดสวนขนาดเล็กสามารถนำไปประยุกต์ใช้เป็นแนวทางเพื่อช่วยลดการถ่ายเทความร้อนภายนอกอาคารที่มีพื้นที่ว่างขนาดจำกัดได้ โดยช่วยลดภาระการถ่ายเทความร้อนผ่านผนังของอาคารทดลอง 2 ในช่วงเวลากลางวันลงได้ประมาณ 4,260 วัตต์ถึง 5,498 หรือลดลงร้อยละ 60 ถึง 95 เมื่อเปรียบเทียบกับค่าภาระการถ่ายเทความร้อนผ่านผนังของอาคารทดลอง 1 และสามารถที่จะลดภาระการถ่ายเทความร้อนผ่านผนังอาคารทดลอง 2 ในช่วงเวลากลางคืนลงได้1,448 วัตต์ถึง 1,967 วัตต์หรือลดลงร้อยละ 63 ถึง 91 เมื่อเปรียบเทียบกับค่าภาระการถ่ายเทความร้อนผ่านผนังของอาคารทดลอง 1