ความสัมพันธ์ระหว่างสมรรถภาพทางกายกับผลการชกมวยไทย

Abstract

การวิจัยนี้มีความมุ่งหมายที่จะศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างสมรรถภาพทางกายกับผลการชกมวยไทย การดำเนินการวิจัย ได้ให้กลุ่มตัวอย่างซึ่งประกอบด้วยนักมวยอาชีพจากค่ายมวยต่างๆ ในกรุงเทพมหานคร 15 ค่าย จำนวน 60 คน มีประสบการณ์ในการชกอย่างน้อย 1 ปี อายุเฉลี่ย 18.92 ปี น้ำหนักเฉลี่ย 115.07 ปอนด์ และส่วนสูงเฉลี่ย 162.25 เซนติเมตร มารับการทดสอบก่อนขึ้นชกจริง 7 – 10 วัน นักมวยจะถูกทดสอบ 2 อย่างคือ 1. ทดสอบความแข็งแรงของกล้ามเนื้อ 5 อย่าง โดยวัดแรงบีบมือ แรงงอเหยียดของแขนและขา ด้วยเครื่องวัดแรงบีบมือ ( Grip Dynamometer) ซึ่งได้ดัดแปลงให้เหมาะสม 2. ทดสอบความทนทานของระบบการไหลเวียนของโลหิตโดยใช้ ฮาร์วาร์ดสเต็บเทส ซึ่งศาสตราจารย์ นายแพทย์ อวย เกตุสิงห์ ได้ดัดแปลงให้เหมาะสมกับคนไทย เมื่อทดสอบแล้วติดตามผลการชกของนักมวยมาคิดเป็นคะแนนดังนี้ ชนะ 2 คะแนน เสมอ 1 คะแนน แพ้ 0 แล้วนำมาหาค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ จาการวิจัยพบว่า 1. ค่าเฉลี่ยของการทดสอบความทนทานของระบบการไหลเวียนของโลหิตเท่ากับ 114.17 คะแนน ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน 15.13 และมีค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์เท่ากับ .04 ซึ่งไม่มีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 2. ค่าเฉลี่ยของการทดสอบความแข็งแรงของกล้ามเนื้อแขนขวาเท่ากับ 72.97 กิโลกรัม ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน 15.35 และมีค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์เท่ากับ .15 ซึ่งไม่มีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 3. ค่าเฉลี่ยของการทดสอบความแข็งแรงของกล้ามเนื้อแขนซ้ายเท่ากับ 70.43 กิโลกรัม ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน 14.93 และมีค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์เท่ากับ .05 ซึ่งไม่มีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 4. ค่าเฉลี่ยของการทดสอบความแข็งแรงของกล้ามเนื้อขาขวาเท่ากับ 52.17 กิโลกรัม ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน 14.55 และมีค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์เท่ากับ -.10 ซึ่งไม่มีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 5. ค่าเฉลี่ยของการทดสอบความแข็งแรงของกล้ามเนื้อขาซ้ายเท่ากับ 49.65 กิโลกรัม ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน 14.47 และมีค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์เท่ากับ -.08 ซึ่งไม่มีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 สรุป ผลการทดสอบความทนทานของระบบการไหลเวียนของโลหิต และผลการทดสอบความแข็งแรงของกล้ามเนื้อไม่มีความสัมพันธ์กับผลการชก