อิพอกซีเรซินดัดแปรด้วยพีวีซีพลาสติซอล

Abstract

ศึกษาพฤติกรรมของอพอกซีเรซินที่มีความเปราะ ซึ่งถูกดัดแปรด้วยพีวีซีพลาสติซอลปริมาณต่างๆ กัน พลาสติซอลเตรียมได้จากการผสมพีวีซีเรซิน/ไดเอทิลออกทิลฟทาเลตพลาสติไซเซอร์/สเตบิไลเซอร์ในอัตราส่วนต่างๆ คือ 100/30/2 100/35/2 100/40/2 100/45/2 และ 100/50/2 ปริมาณพลาสติซอลที่ใช้ผสมกับอิพอกซีเรซิน คือ 20 40 60 80 และ100 ส่วนต่ออิพอกซีเรซิน 100 ส่วน ซึ่งภายหลังการบ่ม อิพอกซีดัดแปรได้ถูกนำไปตรวจสอบสมบัติเชิงกลและสมบัติทางความร้อน ที่เปลี่ยนไปตามปริมาณพลาสติไซเซอร์และพลาสติซอลที่ใช้ดัดแปร ผลการทดสอบสมบัติด้านการดึงและความทนแรงกระแทกแสดงให้เห็นว่า ความทนแรงดึง การดึงยืด และยังส์มอดุลัสของชิ้นงานลดลงเมื่อปริมาณพลาสติซอลในอิพอกซีเรซินเพิ่มขึ้น แต่สามารถสังเกตได้ว่า การยืดตัวเพิ่มขึ้นเมื่อปริมาณพลาสติไซเซอร์ ในพลาสติซอลเพิ่มขึ้น นอกจากนี้ยังพบว่าความทนแรงกระแทกของอิพอกซีเรซินดัดแปรเพิ่มขึ้น เมื่อใส่พลาสติซอลเข้าไปไม่เกิน 40 phr และมีค่าลดลงเมื่อปริมาณพลาสติซอลเพิ่มขึ้นเนื่องจากความไม่เข้ากันของรพอกซีเรซินและพีวีซีพลาสติซอล จากการศึกษาสมบัติทางความร้อนของอิพอกซีดัดแปรด้วยเทคนิค TGA และ DSC พบว่า อุณหภูมิเริ่มสลายตัวลดลงจาก 368 เป็น 280 องศาเซลเซียส และอุณหภูมิกลาสทรานซิซันลดลงจาก 85 เป็น 82 องศาเซลเซียส ชิ้นงานที่ผ่านการทดสอบความทนแรงกระแทก ได้ถูกนำไปตรวจสอบพื้นผิวรอยแตกด้วยกล้องจุลทรรศน์แบบส่องกราด พบว่าความเหนียวที่เพิ่มขึ้นของอิพอกซีดัดแปรมาจากการกระจายตัวของอนุภาคที่ละเอียดของพีวีชีพลาสติซอล แต่เมื่อปริมาณพลาสติซอลเพิ่มขึ้นมากกว่า 40 phr ภาพที่ได้แสดงโครงสร้างที่ไม่เป็นเนื้อเดียวกันซึ่งสอดคล้องกับการลดลงของความทนแรงกระแทก