ผลของโปรแกรมการฝึกทักษะกีฬาเปตองที่มีต่อความสามารถในการเล่นกีฬาเปตองสำหรับนักเรียนระดับประถมศึกษาปีที่ 4-6

Abstract

การศึกษาผลของโปรแกรมการฝึกทักษะกีฬาเปตองที่มีต่อความสามรถในการเล่นกีฬาเปตอง ระหว่างกลุ่มที่ได้รับการฝึกและกลุ่มที่ไม่ได้รับการฝึกด้วยโปรแกรมการฝึกทักษะกีฬาเปตองที่สร้างขึ้น กลุ่มตัวอย่างเป็นนักเรียนชายชั้นประถมศึกษาปีที่ 5 ของโรงเรียนสาธิตจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย (ฝ่ายประถม) จำนวน 40 คน แบ่งกลุ่มตัวอย่างออกเป็น 2 กลุ่มดังนี้ กลุ่มทดลองคือ กลุ่มที่ได้รับการฝึกด้วยโปรแกรมการฝึกทักษะกีฬาเปตองจำนวน 20 คน ส่วนกลุ่มควบคุมคือ กลุ่มที่ไม่ได้รับการทดลองด้วยโปรแกรมการฝึกทักษะกีฬาเปตองที่สร้างขึ้น แต่ปล่อยให้เล่นกีฬาเปตองตามปกติจำนวน 20 คน และจากการทดสอบความสามารถในการเล่นกีฬาเปตองก่อนการฝึกทั้งสองกลุ่มมีความสามารถในการเล่นกีฬาเปตองไม่แตกต่างกัน ทำการทดลองโดยให้กลุ่มทดลองฝึกทักษะกีฬาเปตองด้วยโปรแกรมการฝึกทักษะกีฬาเปตองที่สร้างขึ้นเป็นเวลา 8 สัปดาห์ๆละ 3 วัน ส่วนกลุ่มควบคุมไม่ได้รับการฝึกด้วยโปรแกรมการฝึกทักษะกีฬาเปตองที่สร้างขึ้น แต่ปล่อยให้เล่นกีฬาเปตองตามปกติ ทำการทดสอบความสามารถในการเล่นกีฬาเปตองทั้งสองกลุ่มหลังการทดลองสัปดาห์ที่ 2, 4, 6 และ 8 แล้วนำข้อมูลที่ได้จากการทดสอบมาวิเคราะห์หาค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน เปรียบเทียบค่าเฉลี่ยโดยใช้ค่า “ที” (t-test) และวิเคราะห์ความแปรปรวนทางเดียวแบบวัดซ้ำ (One - way analysis of variance with repeated measures) และเปรียบเทียบความแตกต่างเป็นรายคู่ตามวิธีของตูกี (เอ) ทดสอบความมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ.05 จากการทดลอง พบว่าความสามารถในการเล่นกีฬาเปตองหลังการทดลองสัปดาห์ที่ 2, 4, 6 และ 8 ระหว่างกลุ่มที่ได้รับการฝึก และกลุ่มควบคุมไม่ได้รับการฝึกด้วยโปรแกรมการฝึกทักษะกีฬาเปตองแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ.05 และเมื่อเปรียบเทียบความสามารถในการเล่นกีฬาเปตองระหว่างก่อนการทดลองกับหลังการทดลองสัปดาห์ที่ 2, 4, 6 และ 8 พบว่า กลุ่มทดลองมีการพัฒนาความสามารถในการเล่นกีฬาเปตองโดนเริ่มพัฒนาในสัปดาห์ที่ 2 อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ.05 ในขณะที่กลุ่มควบคุมมีการพัฒนาทักษะกีฬาเปตองโดยเริ่มต้นหลังสัปดาห์ที่ 8 อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ.05