ประสิทธิภาพการกำจัดโทลูอีน โดยเครื่องกรองชีวภาพระดับห้องปฏิบัติการ

Abstract

การวิจัยนี้มีจุดประสงค์เพื่อหาค่าประสิทธิภาพของเครื่องกรองชีวภาพ และชนิดของตัวกลาง ที่เหมาะสมในการกำจัดโทลูอีนของ ชุดทดลองปุ๋ยหมัก 30% ชุดทดลองปุ๋ยหมัก 50% ชุดทดลอง ปุ๋ยหมัก 70% และชุดทดลองเซรามิค ชั้นตัวกลางประกอบด้วย ปุ๋ยหมัก ปุ๋ยคอก เศษไม้ ตะกอน จุลินทรีย์ และ เซรามิค เริ่มจากศึกษาคุณสมบัติของทางกายภาพของวัสดุตัวกลาง คือ พีเอช ความชื้น ความหนาแน่น พื้นที่ผิวสัมผัส การกระจายขนาดคละ และปริมาณสารอาหาร ชุดทดลองปุ๋ยหมัก 30% ชุดทดลองปุ๋ยหมัก 50% และ ชุดทดลองปุ๋ยหมัก 70% มีปุ๋ยหมักอยู่ 30% 50% และ 70% โดยปริมาตรชั้นตัวกลางตามลำดับ เดินระบบโดยป้อนไอโทลูอีนที่ความเข้มข้น 20 ถึง 200 ส่วนในล้านส่วน ที่อัตราการไหลเริ่มต้น 0.5 ลิตร/นาที เมื่อครบ 10 วัน จึงปรับเพิ่มอัตราการไหลของอากาศขึ้นอีก 0.5 ลิตร/นาที วัดค่าความเข้มข้นของโทลูอีนเข้าและออกจากชุดทดลอง พีเอชของน้ำชะ อุณหภูมิของชั้นตัวกลาง ความชื้นของชั้นตัวกลาง ความชื้นสัมพัทธ์ของไอโทลูอีน ทดลองจนอัตราการป้อนไอโทลูอีนมีค่า 8 ลิตร/นาที รวมเป็นระยะเวลา 160 วัน ผลการทดสอบสมบัติทางกายภาพของตัวกลาง สรุปได้ว่า วัสดุตัวกลางที่ใช้ในการทดลอง มีค่า pH 4-6 ค่าความชื้น 30-80% มีสารอาหารหลักและสารอาหารรอง สามารถใช้เป็นวัสดุชั้น ตัวกลางของระบบเครื่องกรองชีวภาพได้ ประสิทธิภาพในการกำจัดโทลูอีนของเครื่องกรอง ชีวภาพหลังจากเพิ่มค่าอัตราภาระบรรทุก พบว่าประสิทธิภาพในการกำจัดโทลูอีนของระบบของ ชุดทดลองปุ๋ยหมัก 70% มีค่าสม่ำเสมอและมีค่าสูงที่สุด และค่าความสามารถในการกำจัดโทลูอีนต่อค่า อัตราภาระบรรทุกโทลูอีน ชุดทดลองปุ๋ยหมัก7 0% มีค่ามากที่สุดคือ 97.21% ซึ่งชุดทดลองปุ๋ยหมัก 50 % และ ชุดทดลองเซรามิค มีค่าใกล้เคียงกันเท่ากับ 82-86 % ส่วนชุดทดลองปุ๋ยหมัก 30% มีค่าน้อยที่สุด เกณฑ์การออกแบบที่สำคัญเพื่อการใช้งานเครื่องกรองชีวภาพ คือ ปุ๋ยหมัก:เศษไม้:ตะกอน จุลินทรีย์ เท่ากับ 70:20:10 ค่าเวลาในการกักเก็บเพื่อประสิทธิภาพการกำจัดโทลูอีนอย่างน้อย 90% ต้องมีค่าไม่น้อยกว่า 50 วินาที