การศึกษาการจัดการห่วงโซ่อุปทานสำหรับท่อไอเสีย

Abstract

วัตถุประสงค์ของการวิจัยเพื่อศึกษาถึงการจัดการห่วงโซ่อุปทานสำหรับท่อไอเสียของบริษัทผู้ประกอบรถยนต์แห่งหนึ่งในประเทศไทย โดยพิจารณาสภาพปัญหาในด้านคุณภาพ การจัดส่ง ต้นทุนและการให้บริการเพื่อการปรังปรุงความสามารถของห่วงโซ่อุปทาน จากการศึกษาได้พบว่าปัญหาในผู้ผลิตชิ้นส่วนท่อไอเสียลำดับที่ 1 มาจากการขาดความรู้ถึงสภาพปัญหาที่เกิดขึ้นในผู้ผลิตรายย่อยลำดับที่ 2 ของตนและไม่มีความสามารถที่จะปรับปรุงการทำงานของผู้ผลิตรายย่อยเหล่านั้น จากการดำเนินการตรวจสอบในระบบการจัดการห่วงโซ่อุปทานของผู้ผลิตชิ้นส่วนลำดับที่ 1 พบว่าไม่สามารถรู้ถึงแผนผังการเชื่อมโยงลำดับขั้นผู้ผลิตชิ้นส่วนในปัจจุบัน ซึ่งโดยหลักการของการจัดการห่วงโซ่อุปทานที่ดีนั้น จะต้องมีการดำเนินการที่มีประสิทธิภาพในส่วนของการจัดซื้อ การผลิต และสินค้าคงคลังควบคู่กับระบบการควบคุมคุณภาพสำหรับผู้ผลิตทุกลำดับขั้น รวมทั้งมีระบบการกระจายสินค้าและการจัดการด้านข้อมูลที่ดีด้วย โดยการปรับปรุงแก้ไขสภาพปัญหาสำหรับการจัดการห่วงโซ่อุปทานท่อไอเสียนี้ได้ใช้หลักการ 3E อันประกอบไปด้วย การให้การศึกษา การออกกฎข้อบังคับ และการถ่ายทอดเทคโนโลยี ผลของการดำเนินการ ทำให้สามารถลดจำนวนครั้งการจัดส่งชิ้นส่วนล่าช้าได้เป็นลำดับ จากมีอัตราเฉลี่ยร้อยละของการส่งชิ้นส่วนล่าช้าเท่ากับ 3.8% ในปี พ.ศ. 2545 ลดลงมาถึง 2.0% ในระหว่างเดือนมกราคมถึงเดือนสิงหาคมปี พ.ศ. 2546 และสามารถลดจำนวนของเสียลงได้จากมีอัตราเฉลี่ยร้อยละของจำนวนของเสียเท่ากับ 0.67% ในปี พ.ศ. 2545 ลดลงเป็น 0.40% ในปี พ.ศ. 2546 จากผลการดำเนินงานการปรับปรุงดังกล่าวมีผลทำให้เกิดความสูญเสียที่น้อยลงอันจะส่งผลถึงต้นทุนที่สามารถลดลงได้ และในท้ายที่สุดการให้บริการของผู้ผลิตชิ้นส่วนสามารถปรับปรุงการตอบสนองของผู้ผลิตชิ้นส่วนทั้งในด้านการแก้ไขปัญหาและการตอบกลับของข้อมูลได้