พฤติกรรมการเสี่ยงของนักเรียนที่มีแรงจูงใจใฝ่สัมฤทธิ์สูงหรือต่ำ และมีอตลิขิตหรือปรลิขิต

Abstract

การวิจัยครั้งนี้มีจุดมุ่งหมายเพื่อศึกษาพฤติกรรมการเสียงของนักเรียนที่มีแรงจูงใจใฝ่สัมฤทธิ์สูงหรือต่ำ และมีอตลิขิตหรือปรลิขิตว่ามีการเสี่ยงต่างกันหรือไม่ ตลอดจนปฏิกิริยาร่วมระหว่างแรงจูงใจใฝ่สัมฤทธิ์และความเชื่ออตลิขิต-ปรลิขิต กลุ่มตัวอย่างเป็นนักเรียนชั้นมัธยมปีที่ 5 ปีการศึกษา 2525 จากโรงเรียนในจังหวัดยะลา 2 แห่งจำนวน 120 คนจากจำนวนที่สุ่มในขั้นต้น 511 คนจำแนกเป็นกลุ่มแรงจูงใจใฝ่สัมฤทธิ์สูง-อตลิขิต กลุ่มแรงจูงใจใฝ่สัมฤทธิ์สูง-ปรลิขิตกลุ่มแรงจูงใจใฝ่สัมฤทธิ์ต่ำ-อตลิขิต และกลุ่มแรงจูงใจใฝ่สัมฤทธิ์ต่ำ-ปรลิขิต รวม 4 กลุ่มๆละ 30 คน โดยใช้คะแนนจากแบบวัดแรงจูงใจใฝ่สัมฤทธิ์และคะแนนจากแบบวัดอตลิขิต-ปรลิขิต เป็นเกณฑ์ในการแบ่งกลุ่ม วัดพฤติกรรมการเสี่ยงเป็นรายบุคคลโดยการสร้างสถานการณ์ให้กุล่มตัวอย่างเล่นเกมเรียงคำที่ต้องอาศัยทักษะ นับจำนวนครั้งการเลือกเล่นเกมเรียงคำที่มีโอกาสของความสำเร็จต่างกัน 3 ระดับคือ สูง กลาง และต่ำ วิเคราะห์ข้อมูลด้วยวิธีวิเคราะห์ความแปรปรวนแบบทางเดียว และวิธีวิเคราะห์ความแปรปรวนหลายตัวแปรแบบ 2 ทางผลการวิจัยพบว่า 1. กลุ่มที่มีแรงจูงใจใฝ่สัมฤทธิ์สูงมีพฤติกรรมการเสียงในระดับกลางมากกว่ากลุ่มที่มีแรงจูงใจใฝ่สัมฤทธิ์ต่ำ 2. กลุ่มที่มีอตลิขิตมีพฤติกรรมการเสี่ยงในระดับกลางมากกว่ากลุ่มที่มีปรลิขิต 3. ไม่มีปฏิกิริยาร่วมระหว่างแรงจูงใจใฝ่สัมฤทธิ์และความเชื่ออตลิขิต-ปรลิขิต 4.กลุ่มที่มีแรงจูงใจใฝ่สัมฤทธิ์สูง-อตลิขิตมีพฤติกรรมการเสี่ยงระดับกลางมากที่สุด กลุ่มที่มีแรงจูงใจใฝ่สัมฤทธิ์ต่ำ-ปรลิขิตมีพฤติกรรมการเสี่ยงระดับกลางน้อยที่สุด