ลักษณะของเทมเพอเรตฟาจของสเตรปโตมัยซิทีสที่แยกจากดิน

Abstract

จากตัวอย่างดินแหล่งต่างๆ ในประเทศไทยจำนวน 17 ตัวอย่าง นำมาแยกแอคติโนฟาจด้วยวิธีส่งเสริมการเจริญโดยมี Streptomyces griseus KA1198, S. hygroscopicus subsp. hygroscopicus NOV-1 และ S. luteteogriseus ISP 5483 เป็นโฮสท์ สามารถแยกแอคติโนฟาจได้ 15 ชนิด เมื่อตรวจสอบการติดเชื้อของสเตรปโตมัยซิทีสโดยแอคติโนฟาจจากลักษณะพล๊าค ด้วยวิธีการทำอาหารวุ้นสองชั้น พบว่าแอคติโนฟาจส่วนใหญ่เป็นไวรูเลนท์ฟาจเนื่องจากให้พล๊าคที่มีลักษณะใส มีแอคติโนฟาจ 2 ชนิด คือ Tg2 และ TN2 ที่ให้พล๊าคลักษณะขุ่น พร้อมกันนี้ได้นำแอคติโนฟาจ Ac7 ซึ่งแยกได้ก่อนล่วงหน้า และให้พล๊าคที่มีลักษณะขุ่นมาตรวจสอบด้วย จากการตรวจสอบไลโสเจนที่เกิดจากแอคติโนฟาจทั้ง 3 ชนิด พบว่าไลโสเจนไม่เกิดการติดเชื้อซ้ำจากแอคติโนฟาจชนิดเดิมและแอคติโนฟาจอื่นบางชนิด ไลโสเจนดังกล่าวสามารถปลดปล่อยอนุภาคฟาจออกมาได้เองตามธรรมชาติ จากผลดังกล่าวแสดงว่า แอคติโนฟาจ Tg2, TN2และ Ac7 เป็นเทมเพอเรตฟาจ ไลโสเจนที่เกิดจากแอคติโนฟาจ Tg2 และ TN2 สามารถปลดปล่อยอนุภาคฟาจออกมาได้เพิ่มขึ้น เมื่อถูกชักนำด้วยแสงอัลตราไวโอเลต และไมโตมัยซิน ซี ที่ความเข้มข้น 1, 5 และ 10 ไมโครกรัมต่อมิลลิลิตร ในขณะที่ไลโสเจนที่เกิดจากแอคติโนฟาจ Ac7 สามารถปลดปล่อยอนุภาคฟาจออกมาได้เพิ่มขึ้น เมื่อถูกชักนำด้วยไมโตมัยซิน ซี ที่ความเข้มข้น 1 ไมโครกรัมต่อมิลลิลิตร แต่ไม่สามารถปลดปล่อยอนุภาคฟาจเพิ่มขึ้นได้เมื่อถูกชักนำด้วยแสงอัลตราไวโอเลต จากการศึกษารูปร่างของเทมเพอเรตแอคติโนฟาจด้วยกล้องจุลทรรศน์อิเลคตรอนแบบส่องผ่าน พบว่าเทมเพอเรตฟาจทั้ง 3 ชนิดมีรูปร่างคล้ายกัน คือ มีส่วนหัวเป็นรูปหกเหลี่ยม ส่วนหางยาวไม่สามารถหดได้และไม่มีแผ่นฐานร ด้วยลักษณะดังกล่าวจึงจัดจำแนกอยู่ในกลุ่ม B ตามวิธีการจัดจำแนกแบคเทอริโอฟาจตามลักษณะรูปร่างของ Bradley จากการศึกษาโฮสท์-เรนจ์พบว่าเทมเพอเรตฟาจ Tg2, TN2 และ Ac7 มีโฮสท์-เรนจ์กว้าง สามารถทำให้สเตรปโตมัยซิสที่นำมาทดสอบทั้งหมด 38 สายพันธุ์เกิดการติดเชื้อได้ 13, 11 และ 15 สายพันธุ์ตามลำดับ