กฎหมายที่เหมาะสมสำหรับการคุ้มครองผู้ประสบภัยจากรถ

Abstract

พระราชบัญญัติคุ้มครองผู้ประสบภัยจากรถ พ.ศ. 2535 ได้ตราขึ้นโดยมีวัตถุประสงค์ เพื่อให้การช่วยเหลือผู้ประสบภัยจากรถให้ได้รับการบรรเทาเยียวยาความเสียหายทันทีโดยไม่ต้องรอการพิสูจน์ความผิด แม้ว่ากฎหมายนี้จะมีเจตนารมณ์มุ่งที่จะเป็นหลักประกันในการชดใช้เยียวยา ความเสียหายให้แก่ประชาชนผู้ใช้รถใช้ถนน แต่กฎหมายดังกล่าวก็ยังมีปัญหาและข้อบกพร่องบางประการที่สมควรจะได้รับการปรับปรุงแก้ไข โดยวิทยานิพนธ์ได้พิจารณาถึงความเป็นธรรมของฝ่ายผู้เอาประกันภัย ฝ่ายผู้ประสบภัยจากรถ และฝ่ายบริษัทประกันภัย รวมทั้งบทบัญญัติแห่ง กฎหมาย ตลอดจนระเบียบและประกาศต่างๆ วิทยานิพนธ์ฉบับนี้ ผู้เขียนได้ศึกษาวิเคราะห์ปัญหาที่เกิดขึ้นจากการบังคับใช้กฎหมาย ดังกล่าว โดยปัญหาต่างๆเกิดจากบทบัญญัติของกฎหมาย นโยบายและการบริหารกฎหมายโดย กรมการประกันภัยเป็นหน่วยงานหลักที่มีหน้าที่กำกับดูแล ผู้เขียนได้เสนอแนวทางแก้ไขปัญหา ดังกล่าว ดังนี้ 1. การแก้ปัญหาในระยะสั้น โดยเสนอให้มีการแก้ปัญหาในเรื่องการกำหนดอัตรา เบี้ยประกันภัย การกำหนดจำนวนเงินค่าเสียหายเบื้องต้น การแก้ปัญหาเกี่ยวกับการชดใช้ค่าเสียหาย การแก้ปัญหาเกี่ยวกับการบังคับให้เจ้าของรถทำประกันภัยตามกฎหมายนี้ และการแก้ปัญหาเกี่ยวกับการใช้และการตีความกฎหมาย 2. การปรับปรุงกฎหมายให้เหมาะสมสำหรับการคุ้มครองผู้ประสบภัยจากรถ โดย เสนอให้มีการจัดตั้งองค์กรขึ้นเพื่อทำหน้าที่รับประกันภัยและจ่ายค่าเสียหายแก่ผู้ประสบภัยจากรถ และเสนอให้แก้ปัญหาความซ้ำซ้อนในการเยียวยาความเสียหายแก่ผู้ประสบภัยจากรถ