การกำจัดสังกะสีและนิกเกิลในน้ำเสียสังเคราะห์ ด้วยตัวกลางทรายเคลือบออกไซด์ ของเหล็กและแมงกานีส

Abstract

การวิจัยนี้เป็นการศึกษาประสิทธิภาพและสภาวะที่เหมาะสมในการกำจัดสังกะสีและนิกเกิลในน้ำเสียสังเคราะห์โดยใช้ตัวกลางทรายเคลือบเหล็กออกไซด์และทรายเคลือบแมงกานีสออกไซด์ การวิจัยแบ่งเป็น 2 ขั้นตอน คือ ขั้นตอนแรกศึกษาสภาวะที่เหมาะสมและความสามารถในการแลกเปลี่ยนไอออนของตัวกลางทั้งสองชนิด โดยทดลองกับน้ำเสียสังเคราะห์สังกะสี และน้ำเสียสังเคราะห์นิกเกิลที่ความเข้มข้น 10 มก./ล. 20 มก./ล. และ 50 มก./ล. พีเอชเท่ากับ 5, 6, 7 และ 8 ตามลำดับ ขั้นตอนที่สองศึกษาเปรียบเทียบปริมาณโลหะหนักที่หลุดออกมาจากการฟื้นอำนาจตัวกลางด้วยโซเดียมไนเตรท 0.01 M และ 0.1 M เฉพาะสภาวะที่เหมาะสมต่อการแลกเปลี่ยนไอออนซึ่งได้จากขั้นตอนที่ 1 จากการทดลองในขั้นตอนแรกพบว่าทรายเคลือบเหล็กออกไซด์และทรายเคลือบแมงกานีสออกไซด์มีประสิทธิภาพในแลกเปลี่ยนไอออนสังกะสีและไอออนนิกเกิลได้ดีที่สุดที่ความเข้มข้นเท่ากับ 50 มก/ล. พีเอชเท่ากับ 6 โดยประสิทธิภาพในการแลกเปลี่ยนไอออนสังกะสีและไอออนนิกเกิลเท่ากับ 68.92 % และ 69.52 % สำหรับทรายเคลือบเหล็กออกไซด์ และเท่ากับ 60.66 % และ 68.27 % สำหรับทรายเคลือบแมงกานีสออกไซด์ ซึ่งปริมาณสังกะสีและนิกเกิลที่ทรายเคลือบเหล็กออกไซด์แลกเปลี่ยนได้ เท่ากับ 1978.02 มก./ล.เรซิน และ 2136.33 มก./ล.เรซิน และสังกะสีและนิกเกิลที่ทรายเคลือบแมงกานีสออกไซด์แลกเปลี่ยนได้ เท่ากับ 2982.64 มก/ล.เรซิน และ 3057.52 มก./ล.เรซิน จากการทดลองในขั้นตอนที่สองพบว่า การฟื้นอำนาจตัวกลางทั้งสองชนิดด้วยโซเดียมไนเตรท 0.1 M สามารถนำกลับโลหะหนักได้ในปริมาณมากกว่าการฟื้นอำนาจตัวกลางด้วยโซเดียมไนเตรท 0.01 M ถึง 2-4 เท่าเมื่อตัวกลางคือทรายเคลือบเหล็กออกไซด์ และในกรณีที่ตัวกลางคือทรายเคลือบแมงกานีสออกไซด์นั้น โซเดียมไนเตรท 0.1 M สามารถนำกลับโลหะหนักได้ในปริมาณมากกว่าโซเดียมไนเดรท 0.01 M ถึง 12 เท่าในปริมาตรของโซเดียมไนเตรทที่เท่ากัน