การตลาดของกาแฟผงสำเร็จรูปในประเทศไทย

Abstract

วิทยานิพนธ์ฉบับนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อที่จะศึกษาถึงการผลิต และการตลาดของกาแฟผงสำเร็จรูปที่ผลิตในประเทศไทย โดยศึกษาถึงผลิตภัณฑ์ การกำหนดราคา ช่องทางการกระจายสินค้า การส่งเสริมการขาย และศึกษาถึงปัญหาต่าง ๆ ที่เกิดขึ้น ตลอดจนการให้ความช่วยเหลือของรัฐที่มีต่ออุตสาหกรรมดังกล่าว วิธีการศึกษาจะศึกษาจากข้อเท็จจริงเกี่ยวกับการผลิตและการตลาดของอุตสาหกรรมการผลิตกาแฟผงสำเร็จรูป โดยเก็บข้อมูลจาก รายงานการศึกษา การวิจัยของหน่วยงานต่าง ๆ ทั้งภาครัฐบาลและเอกชน รวมทั้งข้อมูลที่ได้จากการสอบถามความคิดเห็น ของผู้บริโภค เฉพาะในเขตกรุงเทพมหานคร แล้วจึงนำข้อมูลดังกล่าวมาวิเคราะห์และตอบสมมติฐานที่ตั้งไว้ จากการศึกษาพบว่า คนไทยนิยมดื่มกาแฟผงสำเร็จรูปกันมากขึ้น ทั้งนี้เพราะว่ามีจำนวนประชากรเพิ่มมากขึ้น มาตรฐานความเป็นอยู่และการศึกษาสูงขึ้น ซึ่งทำให้คนส่วนใหญ่ชอบความสะดวกสบาย และความรวดเร็วมากยิ่งขึ้น ก่อนหน้านี้กาแฟผงสำเร็จรูปจะต้องสั่งซื้อจากต่างประเทศทั้งหมด คิดเป็นมูลค่าปีละนับสิบล้านบาท ปัจจุบันมีโรงงานผลิตกาแฟสำเร็จรูปในประเทศรวม 2 แห่งและเป็นอุตสาหกรรมที่ได้รับการส่งเสริมการลงทุนจากรัฐบาล ซึ่งมีนโยบายที่จะใช้วัตถุดิบในประเทศผลิตสินค้าเพื่อลดการนำเข้า แต่ปรากฏว่าปริมาณและมูลค่าการนำเข้าของกาแฟผงสำเร็จรูปยังคงอยู่ในอัตราสูง ทั้งนี้เพราะมีปัญหาหลาย ๆ ด้านที่ทำให้ตลาดของกาแฟผงสำเร็จรูปที่ผลิตในประเทศไทยไม่ขยายตัวเท่าที่ควร เช่น ปัญหาด้านคุณภาพของเมล็ดกาแฟดิบ ซึ่งเป็นเรื่องที่สำคัญมากเพราะว่าคุณภาพของเมล็ดกาแฟดิบที่ดีจะทำให้ได้กาแฟผงสำเร็จรูปมีกลิ่นและรสชาดดี แต่จากการศึกษาพบว่าเกษตรว่าเกษตรกรไทยไม่ค่อยคำนึงถึงการรักษาคุณภาพของเมล็ดกาแฟดิบ ปัญหาที่สำคัญอีกประการหนึ่งคือ ไม่มีการปรับปรุงและพัฒนาผลิตภัณฑ์ ให้สอดคล้องกับความนิยมของตลาด ถึงแม้ว่ากาแฟผงสำเร็จรูปที่ผลิตในประเทศจะมีข้อได้เปรียบทางด้านราคา แต่จากการสำรวจความคิดเห็นของผู้บริโภคพบว่า ผู้บริโภคส่วนใหญ่ยินดีที่จะซื้อในราคาแพงถ้ากาแฟยี่ห้อนั้นรสชาดถูกปากกล่าวคือ จะให้ความสำคัญด้านรสชาดมากกว่าราคา ขณะเดียวกันมีการลักลอบนำกาแฟผงสำเร็จรูปจากต่างประเทศเข้ามามากขึ้น ปัญหาดังกล่าวข้างต้นเป็นสาเหตุทำให้ส่วนครองตลาดของกาแฟผงสำเร็จรูปที่ผลิตในประเทศอยู่ในเกณฑ์ค่อนข้างต่ำ ในการแก้ไขปัญหาดังกล่าว เพื่อที่จะขยายตลาดของกาแฟผงสำเร็จรูปที่ผลิตในประเทศ จะต้องได้รับความร่วมมือจากหลาย ๆ ฝ่ายทั้งด้านผู้ผลิต ผู้จำหน่าย ผู้บริโภคและหน่วยงานของรัฐบาล ซึ่งนอกจากจะช่วยลดการนำเข้าจากต่างประเทศแล้ว ยังอาจส่งเสริมให้เป็นอุตสาหกรรมเพื่อการส่งออกได้อีกด้วย เช่นเดียวกับอุตสาหกรรมการผลิตอาหารสำเร็จรูปอื่น ๆ เช่น สับปะรดกระป๋อง เป็นต้น