แนวโน้มและทิศทางการขยายตัวที่อยู่อาศัยของผู้มีรายได้ปานกลาง ในเขตกรุงเทพมหานคร (2525-2528)

Abstract

ปัจจุบันกรุงเทพมหานครได้ขยายตัวออกไปอย่างไม่มีจุดหมาย ที่อยู่อาศัยในช่วง ระยะเวลา 10 ปีที่ผ่านมาตั้งแต่ปี พ.ศ. 2515 ถึง 2524 ได้มีปริมาณเพิ่มสูงขึ้นทุกปี โดยที่ในแต่ละปีมีปริมาณที่เพิ่มขึ้นในอัตรา เฉลี่ย 23,000 ครัวเรือน และนับวันจะมีจำนวนมากขึ้น อย่างไรก็ตามการเพิ่มขึ้นนี้ เป็นการเพิ่มขึ้นโดยไม่มีการควบคุม จึงก่อให้เกิดปัญหาทางผังเมืองปัญหาสาธารณูปการ ปัญหาการจราจร ซึ่งมีส่วนที่จะทำให้เกิดการสูญเสียทรัพยากรของประเทศชาติไปปีละไม่ใช่น้อย วิทยานิพนธ์ฉบับนี้ ผู้เขียนมีวัตถุประสงค์ให้ทราบถึงปริมาณความต้องการที่อยู่อาศัย ในอนาคต แนวโน้มและทิศทางการขยายตัวของผู้มีรายได้ปานกลางในเขตกรุงเทพมหานคร ในปี พ.ศ. 2525 ถึงปี พ.ศ. 2528 เพื่อที่จะสามารถคาดการณ์และวางแผนการณ์ตลอดจนจัดสาธารณูปการ สาธารณูปโภค ให้สอดคล้องกับการขยายตัวที่จะ เกิดขึ้น ซึ่งเชื่อว่าสามารถ นำมาเป็นข้อมูลในการศึกษาและลดปัญหาต่างๆ ดังกล่าว การศึกษาได้พยายามหาแบบจำลอง ที่เป็นมาตรฐานเพื่อการคาดการณ์ในอนาคตต่อไป และได้อาศัยทฤษฎี เทรดโฮลด์และสถิติ วิเคราะห์ด้วยหลักสมการถดถอยพหุคูณโดยศึกษาถึงปริมาณการเพิ่มขึ้นของที่อยู่อาศัย ปริมาณการก่อสร้างถนน และรายได้ของประชากรในแต่ละปีทั้งอดีตและปัจจุบันมาเป็นข้อมูลในการคาดคะเนดังกล่าว ผลการวิเคราะห์ปรากฏว่า ปริมาณการเพิ่มขึ้นที่อยู่อาศัยของผู้มีรายได้ปานกลาง ในเขตกรุงเทพมหานครในอนาคตจะเพิ่มขึ้นโดย เฉลี่ย 40,000 ครัว เรือนต่อปี ในช่วงปี พ.ศ. 2525 ถึง 2528 โดยมีแนวโน้ม เพิ่มขึ้นในเขตชั้นกลางรอบนอกมากที่สุด และเป็นรูปแบบ ที่อยู่อาศัยในแนวรายมากกว่าประเภทอื่น ทิศทางการขยายตัวจะไปทางทิศตะวันออกเสีย เป็น ส่วนใหญ่ได้แก่ เขตบางกะปิเขตพระโขนง และ เขตบางเขน เป็นต้น และพบว่าการขยายตัวของที่อยู่อาศัยได้รับอิทธิพลจากปริมาณถนนร้อยละ 44 และปริมาณรายได้ของประชากรร้อยละ 46 การขยายตัวในอัตราที่สูง เช่นนี้ ควรมีการวางแผนงานล่วงหน้าเสริมสร้าง สาธารณูปการให้เพียงพอตามความต้องการในอนาคต อันจะเป็นการลดปัญหาที่จะเกิดขึ้นต่อไป