แนวทางการวางแผนเพื่อการพัฒนาสวนสาธารณะชุมชนในเขตชั้นใน ของกรุงเทพมหานคร

Abstract

การศึกษาในครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อศึกษาสภาพปัจจุบัน ปัญหาและข้อจำกัดการพัฒนาสวนสาธารณะความสัมพันธ์ของลักษณะการใช้ประโยชน์ที่ดินเขตชั้นใน และความต้องการที่มีต่อรูปแบบของสวนสาธารณะ เพื่อเป็นแนวทางการพัฒนาสวนสาธารณะชุมชน และการดำเนินการร่วมระหว่างรัฐและชุมชน สภาพการพัฒนาของกรุงเทพมหานครในปัจจุบัน ได้ส่งผลต่อปัญหาความขาดแคลนสาธารณะและคุณภาพชีวิต อันเนื่องจากการขยายตัวของประชากรและการขยายตัวของอาคารที่เพิ่มสูงขึ้น มีผลให้พื้นที่สวนสาธารณะของกรุงเทพฯ ต่ำกว่ามาตรฐาน โดยสภาพปัญหาและข้อจำกัดของการพัฒนาสวนสาธารณะพบว่า มที่ดิน ที่ดินในเมืองส่วนใหญ่จะพัฒนาเพื่อผลตอบแทนทางเศรษฐกิจเป็นส่วนใหญ่ ประกอบกับแผนนโยบายและมาตรการกฎหมายที่เกี่ยวข้อง มีผลต่อการพัฒนาสวนสาธารณะน้อยมาก โดยหน่วยงานที่รับผิดชอบ ไม่สามารถแปรแผนสวนสาธารณะที่มีอยู่ออกสู่การปฏิบัติจริง จากการพัฒนาเขตเมืองชั้นใน ซึ่งมีการพัฒนาพื้นที่เมืองอย่างหนาแน่น ทำให้สวนสาธารณะในเขตดังกล่าว มีข้อจำกัดด้านที่ดินเป็นอย่างมาก แนวทางการศึกษาครั้งนี้เป็นแนวการพัฒนาสวนสาธารณะชุม โดยแนวทางการมีส่วนร่วมของชุมชน เพื่อลดปัญหาข้อจำกัดการพัฒนาสวนสาธารณะ ในแง่การจักหาที่ดิน จากการพัฒนาของภาคเอชน และในแง่การจัดการร่วมกันระหว่างรัฐและประชาชน เพื่อพัฒนาสวนสาธารณะ ให้สอดคล้องกับความต้องการ และสภาพการพัฒนาของพื้นที่ จากผลการวิเคราะห์ความต้องการสวนสาธารณะ และรูปแบบการมีส่วนร่วมของประชาชนและกลุ่มองค์กรธุรกิจในพื้นที่ พบว่า ประชาชนต้องการสวนสาธารณะเพื่อการพักผ่อน โดยรูปแบบการมีส่วนร่วมของประชาชน เป็นส่วนร่วมทั้งในระดับการร่วมแสดงความคิดเห็น การมีส่วนร่วมทางการเงิน และการมีส่วนร่วมในการจัดการและพัฒนาสวนสาธารณะร่วมกับภาครัฐ ในส่วนขององค์กรธุรกิจ มีความสนใจในการมีส่วนร่วมสนับสนุน 2 กรณี คือ ความต่อเนื่องของพื้นที่สวนสาธารณะกับพื้นที่ขององค์กรธุรกิจ จะเป็นการมีส่วนร่วมทางด้านการเงิน และการพัฒนาที่โล่งว่างหน้าอาคารจะเป็นการตอบรับมาตราการทางกฎหมายของรัฐ ที่เสนอเป็นแรงจูงใจต่อการพัฒนาของภาคเอกชน ซึ่งแนวทางดังกล่าวจะนำไปสู่รูปแบบการพัฒนาสวนสาธารณะชุมชน และพื้นที่โล่งว่างในเมือง