ข้อจำกัดของญาณวิทยาแบบสัจจนิยมทางวิทยาศาสตร์ในการพิสูจน์ ความมีอยู่ของพระเจ้า

Abstract

การวิจัยครั้งนี้มีจุดมุ่งหมายที่จะศึกษาดูว่า ถ้าเรายอมรับตามทัศนะของสัจจนิยมทางวิทยาศาสตร์ว่า วิทยาศาสตร์สามารถให้ความรู้เกี่ยวกับธรรมชาติแก่เราแล้ว วิธีเดียวกันนี้สามารถนำไปศึกษาความมีอยู่ของพระเจ้าได้หรือไม่ ในการวิจัยนี้ เป็นการศึกษาทัศนะของนักปรัชญาซึ่งพยายามใช้วิธีการทางวิทยาศาสตร์ไปศึกษาความมีอยู่ของพระเจ้า ทัศนะของนักปรัชญาเหล่านี้แบ่งได้ 2 ลักษณะ ลักษณะแรก เป็นการใช้วิธีการทางวิทยาศาสตร์ไปพิสูจน์ความมีอยู่ของพระเจ้าโดยตรง กล่าวคือ ใช้หลักฐานที่ได้รับจากประสบการณ์ทางผัสสะสนับสนุนความมีอยู่ของพระเจ้า จากผลการศึกษาของผู้เขียนพบว่า ยากที่จะนำวิธีการทางวิทยาศาสตร์ไปพิสูจน์ความมีอยู่ของพระเจ้าได้ เนื่องจาก เราไม่สามารถทดสอบสมมติฐานเกี่ยวกับความมีอยู่ของพระเจ้าด้วยเกณฑ์เชิงประจักษ์ เพราะว่าพระเจ้าไม่ทรงอยู่ภายใต้กฎเกณฑ์ใดๆ เราจึงไม่สามารถทำนายเหตุการณ์เฉพาะเพื่อพิสูจน์ความมีอยู่ของพระเจ้า ลักษณะที่สอง เป็นการปกป้องความน่าเชื่อถือของวิธีการทางศาสนาในการหาความรู้เกี่ยวกับความมีอยู่ของพระเจ้า โดยชี้ให้เห็นว่าวิธีการนี้คล้ายคลึงกับวิธีหาความรู้ทางวิทยาศาสตร์ ผลจากการศึกษา ผู้เขียนพบว่าวิธีการทางวิทยาศาสตร์ที่ใช้กับเรื่องศาสนา ยังไม่สามารถพิสูจน์สนับสนุนความมีอยู่ของพระเจ้าได้ เพราะประสบการณทางศาสนายังไม่สามารถให้ความรู้เกี่ยวกับพระเจ้าผู้ซึ่งไร้ข้อจำกัด และไม่อยู่ภายใต้กฎเกณฑ์ใดๆ การวิจัยนี้สรุปได้ว่า ข้อจำกัดของวิธีการทางวิทยาศาสตร์แบบสัจจนิยมทางวิทยาศาสตร์ในการพิสูจน์ความมีอยู่ของพระเจ้าก็คือ วิธีการทางวิทยาศาสตร์สามารถศึกษาสิ่งที่มีความสม่ำเสมอ อยู่ภายใต้กฎเกณฑ์ แต่พระเจ้าไม่ทรงอยู่ใต้กฎเกณฑ์ใดๆ จึงยากที่จะใช้วิธีการทางวิทยาศาสตร์ดังกล่าวพิสูจน์ความมีอยู่ของเจ้าได้