การเคลื่อนไหวของพวกคอมมิวนิสต์กับนโยบายป้องกันและปราบปราม ของรัฐบาล (พ.ศ.2500-2523)

Abstract

คำว่า คอมมิวนิสต์ หรือลัทธิคอมมิวนิสต์ คำเหล่านี้เป็นที่รู้จักและพูดถึงกันตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบัน เป็นเวลาไม่น้อยกว่ากึ่งศตวรรษแล้ว ประเทศไทยต้องประสบความสูญเสียเป็นจำนวนมิใช่น้อย อันเป็นผลมาจากการเคลื่อนไหวของพวกคอมมิวนิสต์ที่มุ่งจะยึดอำนาจรัฐ กับการป้องกันและปราบปรามของฝ่ายรัฐบาล วิทยานิพนธ์ฉบับนี้ มุ่งศึกษาถึงการเคลื่อนไหวของพวกคอมมิวนิสต์ กับนโยบายป้องกันและปราบปรามของรัฐบาลในช่วง พ.ศ. 2500-2523 โดยได้ศึกษาเกี่ยวกับอุดมการณ์หรือแนวคิดของมาร์กซ์ เลนิน และเหมาเจ๋อตุงประกอบด้วย รวมทั้งความขัดแย้งภายในพรรคและทางสากล ผลจากการศึกษาพบว่า การเคลื่อนไหวของพวกคอมมิวนิสต์ในประเทศไทยนั้น เกิดขึ้นและดำเนินตามการชักนำของพรรคคอมมิวนิสต์ต่างชาติ มากกว่าที่จะเกิดขึ้นด้วยอุดมการณ์ หรือความต้องการของคนในชาติ เมื่อเป็นเช่นนี้ แนวทางของการเคลื่อนไหวก็เป็นไปตามแนวทางของพรรคคอมมิวนิสต์ต่างชาติเช่นกัน โดยเฉพาะจากพรรคคอมมิวนิสต์จีน ในด้านการเคลื่อนไหวเพื่อเปลี่ยนแปลงสังคมไทย ก็ประสบความล้มเหลวมาเป็นส่วนมาก ที่เป็นเช่นนี้นอกจากเหตุผลข้างต้นแล้ว (คือพรรคคอมมิวนิสต์ไทยไม่มีความคิดเป็นของตนเอง หรือไม่เป็นตัวของตัวเอง) เงื่อนไขทางสังคมของไทยกับสังคมจีนก็แตกต่างกัน เมื่อนำเอาแนวทางการปฏิบัติในจีน-มาใช้กับสังคมไทย, จึงต้องประสบความล้มเหลวดังกล่าว สำหรับนโยบายการป้องกันและปราบปรามของรัฐบาล ได้กระทำกันมาอย่างต่อเนื่องและเปลี่ยนแปลงเป็นระยะๆ พบว่า ถ้าใช้ความรุนแรงเป็นหลักแล้ว, ปัญหาจะเพิ่มขึ้น ประการสุดท้าย ในช่วงปลายของการศึกษา พรรคคอมมิวนิสต์ไทยต้องประสบกับสภาพชะงักงัน อันเป็นผลมาจากนโยบายป้องกันและปราบปรามของรัฐบาล ได้ใช้แนวทางการเมืองนำหน้าการทหาร สอดคล้องกับการเกิดความขัดแย้งทางสากล และความขัดแย้งภายในพรรค แต่ที่สำคัญที่สุด คือ ขาดการสนับสนุนจากพรรคคอมมิวนิสต์ต่างชาติ จึงทำให้การเคลื่อนไหวของพวกคอมมิวนิสต์ต้องประสบกับสภาพดังกล่าว