การทำวัสดุโพลีเอทีลีนหดตัวได้ด้วยความร้อนโดยการฉายรังสีแกมมา

Abstract

การวิจัยนี้เป็นการศึกษาและทดลองทำวัสดุโพลีเอทีลีนหดตัวได้ด้วยความร้อนโดยใช้รังสีแกมมาจากโคบอล์ต-60 ภายใต้เงื่อนไขของสภาวะการฉายรังสี ปริมาณรังสีแกมมาและความหนาของวัสดุ รวมทั้งทำการทดสอบคุณสมบัติเชิงกล การหาปริมาณเจล ซึ่งสามารถใช้อ้างอิงแทนปริมาณการเชื่อมโยงของโมเลกุลได้ และหาจุดหลอมเหลวของฟิล์มด้วย วัสดุที่ใช้ทำการวิจัยนี้ใช้ฟิล์มโพลีเอทีลีนความหนาแน่นต่ำ การทดลองทำโดยเปรียบเทียบการหดของฟิล์ม ซึ่งทำให้ทราบว่าการเพิ่มปริมาณรังสีแกมมา (ในช่วง 0 ถึง 400 kGy) หรือการเพิ่มความหนาของฟิล์ม (25-125 ไมโครเมตร) จะทำให้ความสามารถในการหดของฟิล์มลดลง นอกจากนี้การเพิ่มปริมาณรังสีแกมมายังมีผลต่อคุณสมบัติเชิงกลและจุดหลอมเหลวของฟิล์มคือมีแนวโน้มจะทำให้ฟิล์มมีความทนต่อแรงดึงได้มากขึ้นและทำให้ความสามารถในการยืดของฟิล์มลดลงด้วย และมีผลทำให้จุดหลอมเหลวของฟิล์มลดลง แต่การเพิ่มปริมาณรังสีแกมมาที่สูงเกินไป (300 ถึง 400 kGy) กลับมีผลเสียต่อฟิล์มคือทำให้มีคุณสมบัติเชิงกลต่ำ ดังนั้นการเลือกปริมาณรังสีและความหนาของฟิล์มที่เหมาะสมว่าจะเป็นเท่าไรนั้นจะขึ้นอยู่กับวัตถุประสงค์ของการนำวัสดุโพลีเอทีลีนหดตัวได้ด้วยความร้อนไปใช้งาน