การเปรียบเทียบค่าความร่วมกัน และน้ำหนักองค์ประกอบของการวิเคราะห์ตัวประกอบสำหรับตัวแปรทวิวิภาค เมื่อใช้ค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์แบบฟีกับแบบเตตระคลอริค

Abstract

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อเปรียบเทียบผลการวิเคราะห์ตัวประกอบระหว่างการใช้ค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์แบบฟีกับแบบเตตระคลอริคในการคำนวณเมตริกซ์สหสัมพันธ์ โดยมุ่งเปรียบเทียบค่าความร่วมกัน น้ำหนักตัวประกอบหลังจากการหมุนแกน และจำนวนตัวประกอบ สำหรับวิเคราะห์ตัวประกอบจากแบบสอบที่มีจำนวนข้อสอบเป็น 20, 30, 40, 50, 60, 70, และ 80 ข้อ จากข้อมูลจริง โดยในชุดข้อสอบแต่ละชุดนี้จะมีขนาดของกลุ่มตัวอย่างในการทดลองจำนวน 400, 600, 800, 1,000, 1,200, 1,400 และ 1,600 คน ซึ่งแต่ละขนาดของกลุ่มตัวอย่างจะสุ่มตัวอย่างมาชุดละ 100 ครั้ง ตามเทคนิคการวิจัยแบบมอนติคาร์โล ผลการวิจัยสรุปได้ดังนี้ 1. จำนวนตัวประกอบที่วิเคราะห์จากเมตริกซ์สหสัมพันธ์ที่คำนวณจากค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์แบบฟี จะมีจำนวนตัวประกอบน้อยกว่าจำนวนตัวประกอบที่วิเคราะห์จากเมตริกซ์สหสัมพันธ์ที่คำนวณจากค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์แบบเตตระคลอริค แต่เมื่อขนาดของกลุ่มตัวอย่างเพิ่มขึ้น จะมีจำนวนตัวประกอบที่เท่ากันมากขึ้น 2. ค่าเฉลี่ยของค่าความร่วมกัน (h 2/j ) ในการวิเคราะห์ตัวประกอบจากเมตริกซ์สหสัมพันธ์ที่คำนวณจากค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์แบบเตตระคลอริค มากกว่าค่าเฉลี่ยของค่าความร่วมกันในการวิเคราะห์ตัวประกอบจากเมตริกซ์สหสัมพันธ์ที่คำนวณจากค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์แบบฟี อย่างมีนัยสำคัญที่ระดับ .05 ในทุกข้อ ทุกขนาดของแบบสอบ และในทุกขนาดของกลุ่มตัวอย่าง 3. ค่าเฉลี่ยของน้ำหนักตัวประกอบ (aᵢj) ภายหลังจากการหมุนแกนที่วิเคราะห์จากเมตริกซ์สหสัมพันธ์แบบเตตระคลอริคนั้น มากกว่าค่าเฉลี่ยของน้ำหนักตัวประกอบภายหลังจากการหมุนแกนที่วิเคราะห์จากเมตริกซ์สหสัมพันธ์แบบฟี อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ 1,372 คู่ ซึ่งคิดเป็น 56% ไม่แตกต่างกัน 489 คู่ ซึ่งคิดเป็น 19.96% และน้อยกว่า 589 คู่ ซึ่งคิดเป็น 24.04% จากการเปรียบเทียบทั้งสิ้น 2,450 คู่