การแปรในการออกเสียงพยัญชนะท้ายของคำยืมภาษาอังกฤษ ที่ลงท้ายด้วยเสียงเสียดแทรก - ปุ่มเหงือก : กรณีศึกษาของข้าราชการกองทัพเรือไทย

Abstract

จุดมุ่งหมายของวิทยานิพนธ์นี้คือ ศึกษาการใช้เสียงพยัญชนะท้ายเสียดแทรก-ปุ่มเหงือกในคำยืมภาษาอังกฤษของกลุ่มข้าราชการกองทัพเรือไทยที่สำเร็จการศึกษาไม่ต่ำกว่าปริญญาตรี เพื่อดูว่าการใช้เสียงดังกล่าวมีการแปรอย่างไร ตามตัวแปร อายุ เพศ และการไปต่างประเทศ ผลการวิเคราะห์แสดงว่าเสียงพยัญชนะท้ายที่ข้าราชการกองทัพเรือไทยใช้ในการออกเสียงพยัญชนะท้ายของคำยืมที่มาจากคำภาษาอังกฤษที่ลงท้ายด้วยเสียงเสียดแทรก-ปุ่มเหงือกมากที่สุดคือ เสียงพยัญชนะท้าย เสียดแทรก-ปุ่มเหงือก อโฆษะ (S) ที่ใช้มากรองลงมาคือเสียงกักที่เกิดบริเวณฐานฟัน-ปุ่มเหงือก อโฆษะในภาษาไทยได้แก่ เสียง (t) อย่างไรก็ตาม จำนวนความถี่ในการปรากฏของเสียงพยัญชนะท้าย (S) ที่ใช้โดยข้าราชการกองทัพเรือนี้ก็ยังมากกว่าเสียง (t) สองเท่าตัว และปัจจัยทางสังคมที่มีความสัมพันธ์กับการใช้เสียงพยัญชนะท้าย (S) อย่างเห็นได้ชัดที่สุดคือการไปต่างประเทศ การวิจัยนี้แสดงให้เห็นแนวโน้มว่าเสียงพยัญชนะท้ายเสียดแทรก-ปุ่มเหงือก อโฆษะ (S) ซึ่งแต่เดิมใช้เป็นเพียงพยัญชนะต้นในภาษาไทยเท่านั้น กำลังมีหน้าที่เพิ่มขึ้นคือใช้เป็นเสียงพยัญชนะท้ายคำในภาษาไทย งานวิจัยชิ้นนี้จึงเป็นจุดเริ่มต้นของการศึกษาการเปลี่ยนแปลงที่กำลังดำเนินอยู่ของหน้าที่ของเสียงพยัญชนะในภาษาไทย เสียงพยัญชนะอื่น ๆที่อาจอยู่ในระหว่างการเปลี่ยนแปลงยังมีอีก ซึ่งวิทยานิพนธ์ได้เสนอแนะไว้ในตอนท้าย