โครงสร้างอุตสาหกรรมกระจกในประเทศไทย

Abstract

การวิจัยครั้งนี้มีจุดมุ่งหมายเพื่อศึกษาโครงสร้างอุตสาหกรรมกระจกในประเทศไทย ระหว่างปี พ.ศ. 2523-พ.ศ. 2536 ประกอบด้วยการศึกษาสถานการณ์ต่างๆ และความเป็นมาของอุตสาหกรรม การศึกษาความเคลื่อนไหวของราคาในแต่ละเดือน การหาค่าระดับของอำนาจผูกขาด (oligopoly Power) ของอุตสาหกรรมกระจกตามแบบจำลองของแอบเพลล์บาล์ม (Appelbaum) และการหาค่าสวัสดิการสังคม การหาค่าระดับของอำนาจการผูกขาดของอุตสาหกรรม ใช้ดัชนีชี้ถึงลักษณะโครงสร้างของอุตสาหกรรม ดัชนีที่มีค่าเท่ากับ 1 แสดงถึงความเป็นโครงสร้างอุตสาหกรรมแบบผูกขาด และดัชนีที่มีค่าเท่ากับ 0 แสดงถึงความเป็นโครงสร้างอุตสาหกรรมแข่งขันสมบูรณ์ ผลการวิจัยพบว่า ค่าระดับของอำนาจผูกขาดของอุตสาหกรรมกระจกโดยในช่วงปี พ.ศ. 2523-พ.ศ. 2530 มีค่าเท่ากับ 0.863 ช่วงปี พ.ศ. 2531-พ.ศ. 2536 มีค่าเท่ากับ 0.912 และค่าระดับของอำนาจผูกขาดโดยรวมตั้งแต่ปี พ.ศ. 2523-พ.ศ. 2536 มีค่าเท่ากับ 0.857 จากค่าที่ได้สรุปได้ว่าโครงสร้างอุตสาหกรรมกระจกในประเทศไทยในช่วงที่ทำการศึกษามีลักษณะโครงสร้างอุตสาหกรรมใกล้เคียงความเป็นอุตสาหกรรมผูกขาด จากการศึกษาความเคลื่อนไหวของราคารายเดือนพบว่า ในช่วงปี พ.ศ. 2523-พ.ศ. 2530 ซึ่งในอุตสาหกรรมมีผู้ผลิตเพียงรายเดียว ราคาโดยเฉลี่ยสูงขึ้นทุกปี ในขณะที่ในปี พ.ศ. 2531-พ.ศ. 2535 เมื่อมีผู้ผลิตรายใหม่เข้าสู่อุตสาหกรรม พบว่าราคาเฉลี่ยเริ่มคงตัว และในปี พ.ศ. 2536 ราคาเฉลี่ยเริ่มลดลง ผลการหาค่าสวัสดิการสังคม พบว่า ในช่วงปี พ.ศ. 2523-พ.ศ. 2530 ค่าสวัสดิการสังคมมีแนวโน้มลดลงทั้งช่วง ส่วนในช่วงปี พ.ศ. 2531-พ.ศ. 2536 ค่าสวัสดิการสังคมมิได้ลดลงทั้งช่วง โดยจะมีค่าเพิ่มขึ้นจากปีก่อนหน้าในปี พ.ศ. 2532 และในปี พ.ศ. 2536 แสดงให้เห็นว่าเมื่อมีผู้ผลิตรายใหม่เข้ามาในอุตสาหกรรมนี้ทำให้ค่าสวัสดิการสังคมเพิ่มขึ้น และมีแนวโน้มว่าในอนาคตค่าสวัสดิการสังคมจะเพิ่มขึ้นอีกหากว่ามีผู้ผลิตรายใหม่เข้ามาในอุตสาหกรรมนี้อีก