การเตรียมวัสดุเชิงประกอบระหว่างใยแก้วและยางธรรมชาติ

Abstract

ความมุ่งหมายของงานวิจัยชิ้นนี้คือ การเตรียมวัสดุเชิงประกอบที่มีค่าความต้านทานแรงดึงสูง ความสามารถในการทนความดันสูงและมีค่าการนำความร้อนต่ำ โดยเป็นวัสดุที่ทำมาจากใยแก้วและยางธรรมชาติ กระบวนการเตรียมวัสดุเชิงประกอบใช้ธีการการจุ่ม ซึ่งไม่ได้ควบคุมความหนาและวิธีการหล่อที่ควบคุมความหนา ปัจจัยที่ส่งผลถึงสมบัติของวัสดุที่ได้คือ ขนาดของใยแก้ว ปริมาณไซเลนที่ใช้ปรับปรุงพื้นผิวของใยแก้ว และความหมายของชิ้นงานด้วย ผลการวิจัยพบว่า วัสดุเชิงประกอบที่ใช้การจุ่มใยแก้วขนาด 200 กรัมต่อตร.ม. ที่ปรับปรุงพื้นผิวด้วยไซเลนปริมาณ 5% โดยน้ำหนักของใยแก้ว มีค่าความต้านทางแรงดึงสูงที่สุด ส่วนค่าความดันที่ทนได้กลับน้อยกว่าการไม่ใช้ไซเลนเพราะสารไซเลนจะตรึงเนื้อยางกับใยแก้วทำให้เสียความยืดหยุ่น ความดันที่จุดวิบัติจะบอกถึงขนาดของใยแก้วที่เหมาะสมสำหรับการนำมาใช้งาน พบว่าใยแก้วขนาด 100 กรัมต่อตร.ม. เหมาะกับการใช้งานที่ต้องรับความดัน ปัจจัยที่มีผลต่อค่าความดันที่ทนได้คือขนาดของใยแก้วปริมาณไซเลนที่ใช้ปรับปรุงพื้นผิว ความหนา และอัตรกิริยาของขนาดของใยแก้วและความหนา เมื่อเปรียบเทียบสมบัติกับวัสดุอื่นที่ได้มีผู้ศึกษามาแล้วพบว่า วัสดุเชิงประกอบที่เตรียมได้มีค่าความต้านทานแรงดึงสูงกว่า PVC PE PS และ PP ค่าการนำความร้อนต่ำกว่า PVC และหากนำไปทำท่อน้ำความสามารถในการทนความดันสูงกว่า ท่อ PVC และใกล้เคียงกับท่อทองแดง