การศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างผลตอบแทนจากการลงทุนในหลักทรัพย์ กับตัวแปรทางการเงินของกลุ่มประเทศในเอเซีย

Abstract

การลงทุนในตลาดหลักทรัพย์นั้น สิ่งที่ผู้ลงทุนต้องการ คือ ผลตอบแทนจากการลงทุน (Stock returns) แต่ผลตอบแทนของหลักทรัพย์จะเปลี่ยนแปลงตลอดเวลา โดยได้รับผลกระทบจากปัจจัยหลายประการ ตัวแปรทางการเงินที่สำคัญ ได้แก่ เงินเฟ้อ (Inflation) อัตราดอกเบี้ย (Interest rate) และปริมาณเงิน (Money supply) ปัจจัยเหล่านี้อาจจะมีผลต่อการเปลี่ยนแปลงของผลตอบแทนของหลักทรัพย์ จากแนวทฤษฎีทางเศรษฐศาสตร์ กล่าวว่า ผลตอบแทนของหลักทรัพย์จะมีความสัมพันธ์ไปในทิศทางเดียวกันกับ เงินเฟ้อ และอัตราดอกเบี้ย แต่จะมีความสัมพันธ์ไปในทิศทางตรงกันข้ามกับปริมาณเงิน แต่จกผลของศึกษาค้นคว้า (Empirical studies) ของนักวิชาการทางการเงิน พบว่าความสัมพันธ์ระหว่างผลตอบแทนของหลักทรัพย์กับตัวแปรทางการเงินของประเทศส่วนใหญ่ มีทิศทางของความสัมพันธ์ไม่สอดคล้องกับแนวทฤษฎี ในวิทยานิพนธ์ฉบับนี้ผู้เขียนได้ศึกษาถึงความสัมพันธ์ระหว่างผลตอแทนของหลักทรัพย์ กับตัวแปรทางการเงิน 3 ตัว คือ เงินเฟ้อ อัตราดอกเบี้ย และปริมาณเงิน เพื่อทดสอบทิศทางของความสัมพันธ์ว่าสอดคล้องกับแนวทฤษฎีหรือไม่ โดยทำการศึกษาความสัมพันธ์ดังกล่าวในกลุ่มประเทศเอเชีย 7 ประเทศ ซึ่งจำแนกได้เป็น 2 กลุ่ม กลุ่มแรกคือกลุ่มประเทศอุตสาหกรรมใหม่ (Newly developed countries) ได้แก่ ประเทศ ฮ่องกง สิงคโปร์ เกาหลีใต้ และไต้หวัน กลุ่มที่สองคือ กลุ่มประเทศกำลังพัฒนา (Developing countries) ได้แก่ ประเทศ ฟิลิปปินส์ มาเลเซีย และไทย ข้อมูลที่นำมาศึกษาเริ่มตั้งแต่เดือน มกราคม 2520 ถึงประมาณเดือน สิงหาคม 2528 รวม 9 ปี ยกเว้นประเทศเกาหลีใต้ ไต้หวัน ซึ่งข้อมูลครอบคลุม ประมาณ 5 ปี เนื่องจากข้อจำกัดของข้อมูล ในการทดสอบทิศทางความสัมพันธ์ระหว่างผลตอบแทนของหลักทรัพย์กับตัวแปรทางการเงินแต่ละตัวได้ใช้รูปแบบของสมการถดถอย (Regression equation) ทดสอบความสัมพันธ์ว่ามีนัยสำคัญหรือไม่ นอกจากนี้ยังพิสูจน์ข้อสมมติฐานที่ว่า ระดับการพัฒนาของประเทศที่แตกต่างกันของ 2 กลุ่มประเทศในเอเชีย ส่งผลให้ระดับความสัมพันธ์ดังกล่าวแตกต่างกัน จากการศึกษาสามารถสรุปผลความสัมพันธ์ระหว่างผลตอบแทนของหลักทรัพย์กับตัวแปรทางการเงินทั้ง 3 ได้ดังนี้ 1. ความสัมพันธ์ระหว่างผลตอบแทนของหลักทรัพย์กับเงินเฟ้อของ 7 ประเทศในเอเชียมี 5 ประเทศ ที่มีความสัมพันธ์ไปในทิศทางตรงกันข้าม โดยมีเพียง ฮ่องกง ประเทศเดียวที่ความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญ ส่วน 2 ประเทศที่มีความสัมพันธ์ไปในทิศทางเดียวกันมีเพียง มาเลเซีย ประเทศเดียวที่ความสัมพันธ์มีนัยสำคัญ จึงสรุปได้ว่าผลการศึกษาส่วนใหญ่ไม่สอดคล้องกับทฤษฎีที่ว่าความสัมพันธ์ระหว่างผลตอบแทนของหลักทรัพย์กับเงินเฟ้อจะเป็นไปในทิศทางเดียวกัน 2. ความสัมพันธ์ระหว่างผลตอบแทนของหลักทรัพย์กับอัตราดอกเบี้ยของ 7 ประเทศ ในเอเชีย มี 5 ประเทศที่มีความสัมพันธ์ไปในทิศทางตรงกันข้ามกัน โดยมี ฮ่องกง และฟิลิปปินส์เพียง 2 ประเทศ ที่มีความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญ ส่วน 2 ประเทศ ที่มีความสัมพันธ์ไปในทิศทางเดียวกันมีเกาหลีใต้ประเทศเดียวที่มีความสัมพันธ์มีนัยสำคัญ จึงสรุปได้ว่า ผลการศึกษาส่วนใหญ่ ไม่สอดคล้องกับทฤษฎีที่ว่าความสัมพันธ์ระหว่างผลตอบแทนของหลักทรัพย์กับอัตราดอกเบี้ยจะเป็นไปในทิศทางเดียวกัน 3. ความสัมพันธ์ระหว่างผลตอบแทนของหลักทรัพย์กับปริมาณเงินของ 7 ประเทศในเอเชีย มี 5 ประเทศที่มีความสัมพันธ์ไปในทิศทางเดียวกัน โดยมี 3 ประเทศ คือ ฮ่องกง สิงคโปร์ และมาเลเซีย ที่มีความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญ ส่วน 2 ประเทศมีความสัมพันธ์ไปในทิศทางตรงกันข้าม มีเพียงประเทศ เกาหลีใต้ ที่มีความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญ จึงสรุปได้ว่า ผลการศึกษาส่วนใหญ่ไม่สอดคล้องกับทฤษฎีทีว่า ความสัมพันธ์ระหว่างผลตอบแทนของหลักทรัพย์กับปริมาณเงินจะเป็นไปในทิศทางตรงกันข้าม จากผลการศึกษา สรุปได้ว่า ความสัมพันธ์ระหว่างผลตอบแทนของหลักทรัพย์กับตัวแปรทางการเงินทั้ง 3 คือ เงินเฟ้อ อัตราดอกเบี้ย และปริมาณเงิน ของประเทศโดยส่วนใหญ่ไม่สอดคล้องกับทฤษฎี ซึ่งความไม่สอดคล้องนี้อาจจะเป็นผลมาจากปัจจัยอื่น ที่มีผลกระทบต่อผลตอบแทนของหลักทรัพย์มากกว่า และในแต่ละประเทศก็จะแตกต่างกัน ซึ่งอาจจะทำการศึกษาในรายละเอียดของแต่ละประเทศต่อไป ส่วนในการเปรียบเทียบผลกระทบของตัวแปรทางการเงินดังกล่าวต่อผลตอบแทนของหลักทรัพย์ ระหว่าง 2 กลุ่มประเทศในเอเชีย ซึ่งแบ่งตามระดับการพัฒนาของประเทศนั้น ก็ไม่สามารถสรุปได้ว่า ตัวแปรทางการเงินมีผลกระทบต่อผลตอบแทนของหลักทรัพย์ของ 2 กลุ่มประเทศในเอเชียนี้ไม่เท่ากัน เนื่องจากผลกระทบดังกล่าวในแต่ละประเทศจะแตกต่างกันตามลักษณะเฉพาะของประเทศนั้นๆ และไม่สามารถจัดกลุ่มได้ตามระดับการพัฒนาของประเทศ